اثر نااطميناني اقتصاد كلان بر توان اقتصاد مقاومتي در كشورهاي منتخب در حال توسعه شامل ايران

هدف از اين مقاله بررسي رابطه بين توانمندسازي اقتصادي يا كاهش نوسانات و راهبرد اقتصاد مقاومتي در كشورهاي در حال توسعه مي­باشد. نوسانات نرخ ارز و نرخ رشد به عنوان شاخص‌هاي نا اطميناني در اقتصاد كلان در نظر گرفته شده است. جنبه نوآوري اين تحقيق در اين است كه شاخص جديدي را براي اقتصاد مقاومتي تعريف مي‌كنيم (نرخ رشد توليدات داخلي) و تأثير نوسانات اقتصادي را بر آن بررسي خواهيم نمود. با توجه به اينكه نا اطميناني دراقتصاد كلان سبب بوجود آمدن فضايي نامطمئن در بازار مي‌شود، دولت براي ايجاد ثبات اقتصادي از طريق سياست‌هاي پولي يا مالي متحمل هزينه‌هايي مي‌شود كه اين سبب كاهش سهم هزينه‌هاي بخش توليدات داخلي و در نتيجه كاهش مقاومت اقتصاد مي‌شود. در اين مقاله سعي شده است با استفاده از الگوي داده­هاي تابلويي درسال­هاي 1980-2013 و استفاده ازالگوي خود رگرسيوني واريانس ناهمساني شرطي تعميم‌يافته (Garch) براي اندازه‌گيري نا اطميناني، اثر نا اطميناني در اقتصاد كلان بر اقتصاد مقاومتي بررسي شود. نتايج برآورد الگو ها، نشان مي­دهد كه افزايش نا اطميناني در اقتصاد كلان سبب افزايش شديد مخارج دولت شده به گونه­اي كه مقاومت اقتصاد را نيز در كشورهاي مورد نظر كاهش داده است.