معنويت اجتماعي در پرتو نماز و حيات طيبه از منظر قرآن

يكي از راهبرد هاي اساسي قرآن در جهت تعميق دينداري، گسترش اخلاق، معنويت و فرهنگ اسلامي در جامعه، توجه به نيازهاي واقعي انسان و پاسخ به آن­ها در زندگي فردي و اجتماعي است. از جمله خواست­هاي اساسي انسان مي­توان به آرامش در زندگي اشاره كرد. قرآن كريم با مد نظر قرار دادن اين نياز و ساير نيازهاي واقعي انسان و با هدف جهت­دادن به آن­ها، سطح ايده­آلي از زندگي را با عنوان «حيات طيبه» معرفي مي‌كند كه فراتر از زندگي طبيعي و عادي است و برآورده شدن تمامي نيازهاي انسان در پرتو اين حيات را نويد مي­دهد و تنها راه كسب اين حيات را انجام اعمال صالح همراه با ايمان مي‌داند. با توجه به اينكه نماز از مصاديق بارز عمل صالح محسوب مي­شود تحقيق حاضر با هدف بررسي نقش نماز در تعميق دين­داري با تعريف و تبيين ويژگي­هاي اساسي حيات طيبه و تبيين چگونگي نقش­آفريني نماز در كسب حيات طيبه، آيات مربوط را در ضمن سه فصل بررسي كرده است كه عبارتند از زمينه­سازي از طريق ايجاد آرامش، اتحاد و همدلي و بازداشتن از زشتي­ها. در پايان تحقيق اين نتيجه حاصل شد كه انسان با كسب بينش درست نسبت به عالم هستي و برقراري ارتباط سازنده با هستي و خالق آن، مي‌تواند به خوشبختي و سعادت دست يابد. و در صورت تحقق اين امر گرايش به دين و معنويت در جامعه تقويت مي­شود.