بررسي سبك زندگي ديجيتالي خانواده‌هاي ايراني و عوامل مؤثر بر آن (مورد مطالعه خانوارهاي شهر تهران)

اين تحقيق با عنوان بررسي سبك زندگي ديجيتالي خانواده­هاي ايراني و عوامل مؤثر بر آن، با استفاده از نظريه انتخاب عقلاني و نظريات منشعب از آن و نظريه ساختارگرايي، نظريه ساخت­گرايي تكويني بورديو را براي تدوين چهارچوب تئوريك مبناي كار قرار داده است. روش تحقيق پيمايشي بوده و جمعيت تحقيق تعداد 3691936 خانوار با پرسش از افراد 16 سال به بالاي خانوارهاي شهر تهران مي­باشد. شيوه نمونه­گيري خوشه­اي بوده و حجم نمونه، با استفاده از فرمول كوكران 400 خانوار برآورد شد. پايايي گويه­ها از روش كرونباخ و اعتبار آن به روش صوري است. بر اساس يافته­هاي تحقيق، ميزان سبك زندگي ديجيتالي خانواده­هاي ايراني، با نمره ميانگين 17 /3 از 5، متوسط بالا گزارش شد. آزمون ضريب همبستگي پيرسون، رابطه بين متغيرهاي مستقل (شناخت ديجيتالي­شدن، هماهنگي ساختار اجتماعي با ديجيتالي­شدن، تبديل ديجيتالي­شدن به هنجار دروني و هماهنگي فرهنگ ديني با ديجيتالي­شدن) با سبك زندگي ديجيتالي را مثبت و معنادار نشان داد. در روش رگرسيون هم­زمان در مجموع متغيرهاي مستقل 51/ 0 از واريانس متغير وابسته را تبيين كردند.