اهداف و ساختار حكومت‌هاي تربيت‌گرا و پيشرفت‌مدار از منظر فقها و علماي شيعه

يكي از لوازم رشد و تعالي نظام هاي سياسي، شكل گيري يك ساختار حكومتي مناسب با رشد و پيشرفت مي باشد كه در ارتباط وثيق با تربيت و نهادهاي تربيتي مي باشد و حركت به سمت پيشرفت همه جانبه نيازمند استحكام پايه هاي ساختاري حكومت تربيت مدار و رشدمحور مي باشد. از منظري ديگر، ساختارهاي حكومتي و گزينش اهداف متعالي در حكومت ها يكي از لوازم حياتي براي تعالي اسلامي در دو بعد مادي و معنوي مي باشد و خيلي از حكومت ها در طول تاريخ به علت نابساماني و نامناسب بودن ساختار حكومتي و يا نوع اهدافشان در وادي سقوط و اضمحلال قرار گرفته اند. از اين رو، اين مقاله سعي دارد با بهره گيري از روش تحليلي-توصيفي و مطالعات كتابخانه اي به بررسي اهداف و ساختار حكومت از منظر فقهاي شيعه بپردازد و به صورت موردكاوي، آراء و انديشه¬هاي سه فقيه عالي¬قدر شيعه يعني محقق حلي، محقق سبزواري و علامه نائيني را مورد مداقه و بررسي علمي قرار دهد. برخي از يافته¬ها حاكي از اين مهم هستند كه براساس مباني انديشگي فقها و علماي شيعه، با برقراري حكومت مطلوب و يا حداقلي مي¬توان در راستاي هدف عاليه اسلام و انسان يعني تعليم، تربيت و تزكيه انسان گام نهاد تا انسان به بهترين وجه راه هدايت به سوي كمال را بپيمايد.