نقش دانشگاه‌ها در توليد علوم انساني اسلامي و كسب مرجعيت علمي

نقش دانشگاه­ها در توليد علوم انساني اسلامي براي كسب مرجعيت علمي موضوع محوري مقاله مي­باشد. از سويي در جامعه جهاني خصوصيات بي­شماري مانند «حركت روان اطلاعات» وجود دارد كه با توسعه اطلاعات­، دانايي مبنا قرار گرفته وتبديل به عواملي براي توليد مي­شود. پر واضح است كه نقش دانشگاه­ها در مديريت دانايي انكار ناپذير است. از سويي ديگر، در جهان امروز علي­رغم پيشرفت­هاي گوناگوني كه در تمام زمينه­ها رخ داده است، بشر نتوانسته مشكلات روحي خود را درمان كند. چنين به نظر مي­رسد كه انسان امروزي هويت اصلي خود را از دست داده و از خويشتن خويش بيگانه شده است. از آنجايي كه دين يكي از اساسي­ترين نيازهاي فطري است، بي­شك تأثير زيادي در نيرومندكردن انسان در مقابل ترديد و نا اميدي و به ويژه حفظ هويت واقعي وي دارد. با توجه به اين نكته مهم كه موضوع اصلي علوم انساني، انسان است؛ تحول در حوزه علوم انساني و اسلامي­كردن آن به وسيله توليد دانش ديني- اسلامي توسط دانشگاه­ها مي­تواند در تقابل با چالش­هاي ايجاد شده قرار گرفته آن­ها را از ميان بردارد. لذا در اين مقاله سعي بر آن است كه ابتدا نقش دين و برخي از كاركردهاي آن به عنوان يك نياز فطري مورد بررسي قرار گرفته، مفهوم و روايت­هاي موجود از علم تبيين شده، علم ديني (اسلامي) تحليل و در نهايت تحول در علوم انساني به جهت بومي و اسلامي­كردن آن براي كسب مرجعيت علمي مورد بررسي قرار گيرد.