بررسي عوامل مؤثر بر رشد نوآوري برنامه‌هاي درسي در آموزش عالي در جامعه اسلامي

دين و خصوصاً اسلام كه برنامه­ي كاملي از سوي خداوند متعال براي سعادت بشر است از اين موضوع غافل نبوده و با ارسال رسل و كتب آسماني برنامه­هايي را در راستاي آن ارائه نموده است و انتقال اين آموزه­ها در پرتو آموزه­هاي نوآورانه كاربرد بيشتري دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسي عوامل موثر بر نوآوري برنامه­هاي درسي از ديدگاه دانشجويان تحصيلات تكميلي دانشگاه اصفهان انجام شده است. روش پژوهش از لحاظ هدف كاربردي، از لحاظ چگونگي جمع­آوري اطلاعات از جمله پژوهش­هاي توصيفي-پيمايشي است. جامعه آماري كليه دانشجويان تحصيلات تكميلي دانشگاه اصفهان بوده (4176 =N) كه از طريق روش نمونه­گيري تصادفي ساده متناسب با حجم 305 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب گرديد. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق­ساخته بوده كه روايي آن را متخصصان دانشگاهي تأييد كردند و پايايي با استفاده از ضريب آلفاي كرانباخ 90/0 به دست آمد. مهم­ترين يافته­هاي پژوهش حاكي از آن بود كه كه t تك نمونه­اي محاسبه شده در سطح 05 /0 بيانگر معناداري ميانگين ديدگاه دانشجويان تحصيلات تكميلي دانشگاه اصفهان در خصوص عوامل مؤثر بر نوآوري­هاي برنامه‌هاي درسي دانشگاهي بوده است. همچنين از ديدگاه دانشجويان تحصيلات تكميلي دانشگاه اصفهان عوامل سازماني، فني و اطلاعاتي، ارتباطي، دانش­پژوهي، محتوايي و دانش­افزايي به ترتيب مهم­ترين عوامل مؤثر در نوآوري برنامه‌هاي درسي جامعه اسلامي است.