تكمله‌هايي بر پيش‌نويس سند افق آينده پيشرفت جمهوري اسلامي ايران

مطابق خرد عرفي و تجربه ارزشمند بشري، پيشرفت هر جامعه ابتدا در ذهن و تصور نخبگان و مردم صورت­بندي شده و در ادامه اين ذهنيت و تصور به نقشه راه و الگوي قابل فهم تبديل مي­شود. نقشه راه و الگو يكي از پيش‌شرط­ها و بايسته‌هاي بالندگي در عرصه‌هاي پيشرفت و تعالي ملي است. برخلاف جريان مسلط و هژمون جهاني به رهبري تمدن غرب، جمهوري اسلامي همواره تلاش كرده است الگوي پيشرفت مبتني بر موازين، آموزه‌ها و هنجارهاي ديني و بومي ارائه كند. هر چند هنوز چنين الگوي فاخري به سرانجام مقتضي تراز جمهوري اسلامي نرسيده است، اما نفس ايده الگوي اسلامي-ايراني پيشرفت يكي از تدابير تحسين برانگيز و اميدبخش نظام جمهوري اسلامي ايران است. الگوي اسلامي- بومي پيشرفت در سال­هاي پس از انقلاب اسلامي در عرصه‌هاي مختلف حيات اجتماعي پي‌گيري شده است و در سال‌هاي اخير اهتمام بر صورت‌بندي و تبيين الگوي پيشرفت مد نظر قرار گرفته است. در اين مقاله، با هدف پيشنهاد برخي تكمله‌ها و بايسته‌هاي شكلي و محتوايي، پيش‌نويس پيشنهادي سند افق آينده پيشرفت جمهوري اسلامي با رويكرد انتقادي به روش طوفان ذهني با مشاركت نه متخصص، بررسي شده است. بر اساس اين مطالعه، ضعف اساسي پيش‌نويس سند افق آينده پيشرفت، بالابودن سطح انتزاع و كل‌نگري زياد آن است. براي افزايش دقت و شفافيت و امكان‌پذيري اجرا و پايش موفق الگوي پيشرفت، لازم است جزئيات بيشتري در ابعاد شكلي و محتوايي، مورد توجه دست‌­اندركاران بلندهمت الگوي اسلامي-ايراني پيشرفت قرار گيرد.