پدافند غيرعامل، عنصر هميشه لازم امنيت پايدار ايران اسلامي

آن چه در اين مقاله مورد بررسي قرار گرفته است، فرصت ها، چالش ها و مختصات آينده مطلوب ايران اسلامي در حوزه پدافند غيرعامل است. مبحث پدافند غيرعامل از اهميت ويژه اي در برنامه ريزي ها و سياست گذاري ها برخوردار است. به طوري كه آنچه كه بحران جنگ و بلاياي طبيعي را در شهرها به يك فاجعه تبديل مي كند در بسياري موارد، وضعيت شهرسازي نامناسب است. با به كار بردن اصول برنامه ريزي شهري، همچون برنامه ريزي كاربري اراضي شهري، منطقه بندي شهري، تمركززدايي، جلوگيري از توسعه نواحي در همجواري با كاربري هاي پرمخاطره و مورد تهديد مي-توان ضريب آسيب پذيري شهرها را در مقابل مخاطرات كاهش داد. در خصوص سازگاري و ناسازگاري كاربري¬ها در محدوده شهري به دليل افزايش پتانسيل خطر انفجار، اجتناب از تركيب كاربري¬هاي مسكوني و اداري با توليدي ضروري مي¬باشد. جلوگيري از استقرار كارگاه ها و انبارها و... در محلات مسكوني ضروري است؛ مگر اينكه خطر انفجار و آتش سوزي وجود نداشته باشد. همچنين به علت وجود ايستگاه-ها و مراكز اشتعالي، مانند پمپ بنزين و مراكز تقليل فشار گاز و... در محدوده، احتمال آتش¬سوزي در حين وقوع حمله و بمباران و بعد از آن وجود دارد كه در اين مورد بايستي اقدامات اساسي صورت گيرد. احداث مراكز خودامدادي محلي چند منظوره، مي¬تواند كمك بسيار مؤثري در تقويت توان واكنش اضطراري پس از هر بحراني باشد. علاوه بر اين، ارتقاء سطح آمادگي جامعه براي واكنش اضطراري از طريق آموزش در سطوح مختلف و در ميان گروه¬هاي مختلف از مردم، يكي از اقدامات اساسي براي بالابردن سطح آمادگي جامعه در شرايط اضطراري مي¬باشد. به منظور رعايت مباحث پدافند غيرعامل در كليه طراحي¬هاي شهري و منطقه¬بندي، مديريت توسعه شهرها و بخصوص كلان¬شهرها، تدوين مباحث كلي آن در الگويي كه سند بالادستي براي كليه فعاليت¬ها باشد، ضروري مي¬نمايد. الگوي پايه پيشرفت را مي-توان اين سند بالادستي دانست.