طراحي و توليد ژن مدار

در اين مقاله محصولات طراحي و توليد شده توسط بشر، همچون ژن­هائي تلقي مي‌گردند، كه منتقل­كننده فرهنگ، تفكر و سرمايه­هاي مادي و معنوي از نسلي به نسل ديگر عمل مي­كنند. امروزه، طراحي و توليد در جهان، با رويكردهاي متفاوتي انجام مي­پذيرد. در رويكرد اول طراحي و توليد بر مبناي فرهنگ بومي صورت پذيرفته و محصولات ضمن برآوردن نيازهاي شهروندان بومي آن منطقه و كشور به مثابه ژنهائي، فرهنگ زمان و مكان خاص را به نسل­هاي آتي به ويژه در همان مكان منتقل مي­كند. آثار باستاني و موزه­ها در كشور­هاي مختلف نيز مؤيد واقعيت فوق مي­باشد. با مطالعه و پژوهش علمي آثار باستاني و موزه­ها در هر منطقه، امكان دستيابي به فرهنگ، تفكر و اعتقادات ايشان مقدور گرديده و روند تغيير و تحولات فرهنگي ميسر مي­گردد. رويكرد دوم طراحي و توليد بر مبناي مزيت­هاي نسبي و سازگار با محيط زيست و آب و هواي هر منطقه و كشور مي­باشد. رويكرد سوم طراحي و توليد صادرات­محور مي­باشد. در اينگونه طراحي و توليد، فرهنگ، و نياز جامعه­ي هدف در توليد محصولات صادرتي به كشورهاي ديگر اعمال مي­گردد. پيش­نياز دستيابي به توفيق در اين عرصه نياز­سنجي و مطالعه سيستماتيك فرهنگ جامعه هدف مي­باشد. رويكرد چهارم، طراحي و توليد بر اساس مزيت­هاي ايجادي و نياز­آفريني صورت مي‌پذيرد. اينگونه طراحي و توليد، ژن­ساز و فرهنگ زا مي­باشد. بديهي است، كه خلق نياز­ها و توانائي­هاي جديد و به تبع آن توليد محصولات مبتني بر مزيت­هاي ابداع شده­ي دانش­بنيان به همراه خود فرهنگ نو ايجاد مي­نمايد، كه ژن­هاي جديدي به ژنوم فرهنگي مي­افزايد. اينگونه محصولات مختص منطقه و جغرافياي خاص نبوده، بلكه با اتكاء به دانش و علم نو، توانائي جديدي حاصل نموده است. رويكرد چهارم بيانگر اين واقعيت هست، كه ژنوم فرهنگي هر جامعه­اي همچون ژنوم موجودات زنده ثابت نيست. زيرا اصل تنازع بقاء ژنوم برتر و سازگار با محيط را انتخاب و گزينش مي‌كند. در ژنوم فرهنگي امكان پويش، پالايش و پيرايش و حذف ژن نامناسب فرهنگي وجود دارد. از طرف ديگر، ژنوم فرهنگي دانش­بنيان بوده و قابل توسعه مي­باشد. ژنوم فرهنگي هر جامعه از طريق توليدات در عرصه­هاي مختلف اعم از آموزش، پژوهش، علمي، فناوري، معماري و شهرسازي، نرم­افزاري و سخت­افزاري از نسلي به نسل ديگر منتقل مي­گردد. در دنياي امروز دو اصل تعاون و بقاء و تنازع بقاء ملاك و ميزان دوام و قوام يك ژنوم فرهنگي هست. طراحي و توليد دانش­بنيان، عالمانه، كيفي، ارتقاء فرهنگ نسل حاضر و نسل­هاي آينده را در پي خواهد داشت. طراحي و توليدي كه بهره­بردار چند نسلي دارد، همچون ژن به نسل­هاي بعدي منتقل مي­شود، پس بايد ژن­هاي شايسته را براي نسل­هاي آتي به يادگار بگذاريم.