مقايسه وضعيت سلامت اداري ، بعد نظارت در اتاق اصناف شهرستان هاي استان بوشهر

هدف اصلي اين پژوهش، بررسي رابطه بين وضعيت سلامت اداري در بعد نظارت در اتاق اصناف شهرهاي استان بوشهر بود. جامعه آماري اين تحقيق كاركنان اتاق اصناف استان بوشهر بود كه 842 نفر مي‌باشند. براي اين منظور 265 نفر از كاركنان با استفاده از جدول كرجسي مورگان به عنوان نمونه تصادفي انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه سلامت اداراي با روايي 80/0 و پايايي 82/0 استفاده شد. تجزيه و تحليل داده¬ها با نرم افزار spss21 انجام گرفت. نتايج نشان داد، ميانگين وضعيت سلامت نظام اداري در بعد نظارت از ديدگاه افراد مورد مطالعه 75/3 و انحراف معيار 60/0 مي¬باشد. در اين ميان شهر بوشهر بيشترين ميانگين (00/4) و ديلم كمترين ميانگين (43/3) را دارا هستند. نتايج آزمون تحليل واريانس يكطرفه و آزمون تعقيبي نشان داد بين شهرهاي مختلف از لحاظ وضعيت سلامت اداري در بعد نظارت تفاوت معناداري وجود دارد به نحوي كه نتايج تحليل واريانس و آزمون تعقيبي نشان مي¬دهد شهر¬هاي گناوه، دشتي و ديلم در سطح يك كه پايينترين سطح است قرار مي¬گيرند و شهرهاي بوشهر، جم و كنگان در سطح سه كه بالاترين سطح است قرار مي¬گيرند. بنابراين پيشنهاد سيستم¬هاي نظارتي محسوس و نامحسوس در سازمان ايجاد نمايند تا بر اجراي دقيق قوانين و مقررات نظارت داشته باشند.