بررسي رابطه بين مسئوليت پذيري اجتماعي با پاسخگويي فردي از طريق نقش تعديل گر درك از سياستهاي سازماني در شركت آبفا مشهد

در سال هاي اخير مسئوليت پذيري اجتماعي همواره به عنوان يك موضوع مهم و حساس مورد توجه بسياري از شركت هاي ايراني و بين المللي بوده است. اين پژوهش با هدف بررسي رابطه بين مسئوليت پذيري اجتماعي با پاسخگويي فردي از طريق نقش تعديل گر درك از سياستهاي سازماني در شركت آب و فاضلاب مشهد انجام شده است. روش تحقيق از نظر هدف كاربردي و از نظر روش توصيفي - پيمايشي مي باشد. جامعه آماري تحقيق شامل كليه مديران و كارشناسان شركت آب و فاضلاب مشهد بوده است.حجم نمونه بااستفاده از فرمول جامعه كوكران 207 نفر تعيين و روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي تعيين شده است. داده هاي تحقيق با روش كتابخانه اي و ميداني گردآوري شده و ابزار مورد استفاده پرسشنامه بوده است. پايايي پرسشنامه ها با استفاده از روش آلفاي كرونباخ 894 .0و روايي ابزار با روش محتوايي و سازه مورد تأييد قرار گرفت. اطلاعات تحقيق به كمك نرم افزار اس پي اس اس و ليزرل و با استفاده از آزمونهاي آماري، توصيفي و استنباطي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.نتايج تحقيق حاكي از آن است كه رابطه متغيرهاي مسئوليت پذيري اجتماعي به ذينفعان با پاسخگويي فردي و مسئوليت پذيري اجتماعي به كاركنان با پاسخگويي فردي معنادار است. با اين حال ميزان ارتباط مسئوليت پذيري اجتماعي به محيط با پاسخگويي فردي معنادار نشده است. همچنين نتايج فرضيات تعديلي نشان ميدهد درك سياستهاي سازماني رابطه مسئوليت پذيري اجتماعي به كاركنان، مسئوليت پذيري اجتماعي به ذينفعان ، مسئوليت پذيري اجتماعي به محيط با پاسخگويي فردي را تعديل ميكند. مديران شركت در سطح سازماني بايد با درك سياسيتهاي سازماني ، با توجه بيشترو تمايل وافرتر نسبت به كاربست مولفه هاي مسئوليت پذيري اجتماعي اقدام نمايند تا با دستيابي به يك توافق جمعي و تلاش همگاني بتوانند به هدف‌ها و آرمانهاي شركت دست يابند.