ارائه يك مدل از فرآيند تحليل شبكه فازي جهت تدوين استراتژي هاي تبديل دانشگاه تعاوني به دانشگاه كارآفرين و اولويت بندي آنها

در محيط تجاري سريعا در حال تغيير امروز، و رقابتي بودن دراقتصادجهاني و تاثير عميق تحولات گسترده جهاني درعرصه هاي علمي وفني وچالش هاي پي درپي نظام اقتصادي-اجتماعي، نياز به كارآفريني براي دانشگاه هاي تعاوني نه تنها به منظور كسب موفقيت بلكه براي بقاء حياتي مي باشد ، درواقع، پاسخي به اهميت روزافزون دانش در نظام ملي و منطقه اي كارآفريني و ادراك جديد از دانشگاه تعاوني و نياز روزافزون دانشگاهها به كارآفريني براي پاسخ به اقتصادهاي ملي مبتني بر بازارآزاد و پاسخ به نيازهاي روزافزون و متنوع مشتريان است. دانشگاه تعاوني ، به عنوان نسل سوم دانشگاه هاي كارآفرين ، مأموريت توسعة اقتصادي و اجتماعي را بر عهده دارد. دانشگاه تعاوني در قالب كارآفريني با شناسايي يا خلق و استفاده از فرصتها و ضرورتها ونوآوري ،ايدهاي نو را به كسب وكارهاي سودآور و ارزش آفرين و اشتغال زا تبديل مي نمايد. دانشگاه تعاوني كارآفرين با تكيه بر دانش و مهارتها وخلاقيت نيروي انساني خود ،ضمن اتخاذ سياستهاي خلاقيت محور از فرصتهاي محيطي و تغييرات پيوسته دنياي پيرامون ،در راستاي ماموريت ها وچشم انداز خود بهترين فرصتها را جست وجو مي كند . در اين مطالعه سعي شده است تا با شناسايي و معرفي مهمترين فاكتورها و عوامل اثر گذار استراتژيهاي كارآفريني ، يك مدل از فرآيند تحيلي شبكه اي فازي جهت تبديل دانشگاه تعاوني به دانشگاه كارآفرين با استفاده از استراتژيهاي كارآفريني ارائه گردد . با توجه به عدم استقلال و وجود وابستگي بين عامل هاي مؤثر، از روش فرآيند تحليل شبكه فازي براي شناسايي وابستگي هاي ممكن بين عوامل و اندازه گيري و اولويت بندي آنها براي توسعه مدل استفاده شده است.