وظايف كارگزاران سياسي- حكومتي در نظام مردم­سالاري ديني در سپهر نهج البلاغه

اختياري

هدف از انجام پژوهش، بررسي وظايف كارگزاران سياسي در نظام سياسي اسلامي با محوريت سوالات تحقيق است. مراد از تشكيل حكومت در نظام­هاي اسلامي چون جمهوري اسلامي، رها سازي اصول مادي و دنيوي قدرت و حاكم نمودن شريعت و حاكميت الهي در ساختارهاي اجتماعي، سياسي و كشورداري جهت نيل به حكومت مطلوب اسلامي است. در حكومت اسلامي زدودن آثار فتنه و فساد، حمايت از محرومان، رضايت الهي و منافع عمومي جامعه هدف اوليه مسئولين حكومتي است. در چنين جامعه اي حاكمان نياز به منشوري دارند كه تصميم­سازي­ها و اعمال خود را با آن تنظيم و ارزيابي نمايند تا ضمينه عملياتي­شدن احكام الهي و عدالت از سايه سياست و حكومت گردد. روش انجام پژوهش، توصيفي از نوع مطالعه تحليل اسنادي و كتابخانه­اي است. يافته­هاي پژوهش حاكي از آن است كه مهم­ترين وظايف مديران سياسي درفرهنگ سياسي اسلامي نهج البلاغه عبارتند از: علم به موازين سياسي، اداري و حكومتي، اجتناب از استبداد رأي، انتخاب عوامل اجرايي صالح و نخبگان، شناخت سياسي از حوزه مسئوليت، ملاقات با مردم و ارائه گزارش كار، تكريم ارباب رجوع، دوري از جاه طلبي، بينش سياسي، حمايت از توليد و اشتغال، صيانت از بيت المال، توجه به بخش تجارت و بازرگاني و كشاورزي، توجه به وضع معيشت مردم، اعتقاد به حاكميت الهي و ترويج آن ترويج فرهنگ­هاي مطلوب، ساده زيستي، عدالت محوري، تأمين امنيت مسولين بايد به آنها اهتمام بورزند. نتيجه گيري: نتيجه پژوهش بيانگر اينست كه به منظور داشتن جامعه مطلوب و آرماني اسلامي توجه به وظايف احصا شده در انديشه سياسي نهج البلاغه توسط كارگزاران ضرورت دارد.