بررسي تغييرات دراز مدت تبخير-تعرق گياه مرجع در منطقه باجگاه استان فارس

اين پژوهش با هدف بررسي تغييرات دراز مدت پارامترهاي اقليمي بر تبخير-تعرق مرجع در طي سال¬هاي 2013-1987 در منطقه باجگاه استان فارس انجام شد. نتايج نشان داد دماي حداكثر، دماي حداقل و ساعات آفتابي روند افزايشي در طي اين مدت داشته و در مقابل تغييرات رطوبت¬نسبي و سرعت باد روندي كاهشي بود. همچنين طي سال¬هاي اخير اين روند تغييرات شدت است. به منظور بررسي اين تغييرات بر تبخير-تعرق مرجع، از روش پنمن-مانتيث-فائو استفاده شد. نتايج نشان داد تغييرات پارامترهاي اقليمي در دراز مدت باعث افزايش تبخير-تعرق شد. بيشترين و كمترين مقدار تبخير- تعرق به ترتيب در سال¬هاي 1992 و 2011 به ميزان 84/3 و 84/4 ميليمتر بود. با توجه به روند كاهشي بارندگي، احتمال خشكسالي و صدمات بيشتر به منابع آب در آينده بيشتر خواهد شد و لازم است اقدامات موثر انجام شود.