بررسي اثرات تغيير اقليم بر تبخير و تعرق واقعي در دوره هاي آتي به كمك الگوريتم توازن انرژي سبال و مدلهاي گردش عمومي جو

تبخير و تعرق از مهمترين منابع هدر رفت آب در حوزه¬هاي آبخيز بوده و بنابراين شناخت ابعاد مختلف آن در مديريت منابع آب ضروري مي¬باشد. از طرف ديگر آگاهي از تبخير و تعرق واقعي دشت¬ها جهت مديريت الگوي كشت و تعيين برنامه ريزي¬هاي آبياري مناطق باغي و زراعي حائز اهميت است. با توجه به اثرات تغيير اقليم بر تمامي ابعاد زيست محيطي حوزه¬هاي آبخيز، بررسي اين تغييرات بر تبخير و تعرق واقعي حوزه¬هاي آبخيز به عنوان عامل اساسي در تعيين بيلان آب و مديريت آبياري جهت برنامه ريزي¬هاي مديريت پايدار منابع طبيعي و محيط زيست ضروري مي¬باشد. بنابراين هدف از تحقيق حاضر بررسي اثرات تغييرات اقليمي بر تبخير و تعرق واقعي حوزه آبخيز تويسركان در غرب كشور مي¬باشد. به اين منظور از تصاوير ماهواره¬اي موديس و الگوريتم سبال جهت تعيين تبخير و تعرق واقعي 10 ساله حوزه آبخيز تويسركان استفاده شد. بررسي اثرات تغيير اقليم از طريق 15 مدل گردش عمومي جو و تحت دو سناريوي A1B و B1 در نرم افزار LARS-WG صورت گرفت. نتايج اين تحقيق نشان داد كه به احتمال وقوع 80 % در دوره¬هاي آتي دماي كمينه از %13 تا 20% و دماي بيشينه از 2/4 تا 6/4 درصد افزايش داشته است. تبخير و تعرق واقعي نيز به احتمال وقوع 80% در دوره¬هاي آتي از 04/0 تا 4/1% افزايش خواهد يافت.