بررسي عملكرد تراز قرارگيري طوق بر كاهش آبشستگي پايه پل

وقوع آبشستگي در اطراف پايه¬هاي پل يكي از عمده¬ترين دلايل تخريب پل¬ها مي¬باشد. راهكارهاي مقابله با آبشستگي بر تحقيق روي مكانيزم آن استوار است. استفاده از طوق يكي از راهكارهاي حفاظتي است. عملكرد طوق¬¬ها به طور قابل توجهي به تراز قرارگيري آن¬ها بر روي پايه وابسته است. در اين تحقيق، طوق¬هاي دايره¬اي با اندازه¬هاي 1.5، 2، 2.5 و 3 برابر قطر پايه در ترازهاي 0.25، 0 و 0.25- قطر پايه از سطح بستر بر روي پايه¬هاي استوانه¬اي به قطر 6 سانتي¬متر مورد بررسي قرار گرفتند و نتايج نشان داد كه به طور كلي در اندازه¬هاي طوق 2 برابر قطر پايه و كوچك¬تر از آن، قرارگيري در روي بستر و در اندازه¬هاي طوق بزرگ¬تر از آن قرارگيري در زير بستر بهترين عملكرد را نشان داده و قضاوت در مورد مزيت تغيير تراز طوق به طور غير قابل انكاري به اندازه طوق بكار رفته بستگي دارد. هم¬چنين با افزايش اندازه و كاهش تراز طوق، زمان تاخير شروع آبشستگي افزايش مي¬يابد.