مطالعه آزمايشگاهي تاثير سرريزهاي كنگره‌اي-مستطيلي بر مقدار اكسيژن محلول آب

يكي از پارامترهاي مهم كيفي آب رودخانه¬ها، سطح بالاي اكسيژن محلول بوده كه براي بقاي حيات آب¬زيان است. يكي از روش¬هاي افزايش سطح اكسيژن محلول (DO) استفاده از سازه¬هايي مي¬باشد كه منجر به ايجاد اغتشاش و آشفتگي در جريان و ورود حباب¬هاي كوچك هوا به آب شود. غوطه¬وري جت¬ ريزشي از سرريزها يك نمونه ويژه از ايجاد آشفتگي در آب¬ها و افزايش DO است. در اين پژوهش عملكرد سرريز كنگره¬اي مستطيلي بر مقدار DO آب تحت شرايط مختلف هيدروليكي مورد بررسي قرار گرفت. مقايسه نتايج حاكي از آن است كه در سرريزهاي مورد مطالعه، با كاهش نسبت بي¬بعد عمق پاياب به ارتفاع سرريز( ) از 66/0 به 5/0، متوسط راندمان عملكرد سرريزهاي كنگره‌اي در افزايش DO از مقدار متوسط 36 به 47 درصد و در سرريز خطي از مقدار متوسط 31 به 39 درصد افزايش يافته است. اما با تغيير نسبت بي¬بعد از 66/0 به 33/0، يعني افزايش بيشتر تغييرات ارتفاع ريزش، مقدار متوسط راندمان افزايش DO در سرريزهاي كنگره¬اي از 36 به 43 درصد و در سرريزخطي از 31 به 37 درصد افزايش يافت. بررسي¬ها نشان داد كه با تغيير هندسه سرريز از خطي به كنگره¬اي مقدار متوسط راندمان افزايش DO از مقدار 35 به 42 درصد افزايش مي¬يابد.