بررسي راندمان توزيع يكنواختي و راندمان پاشش سيستم آبياري باراني كلاسيك ثابت با آبپاش متحرك مطالعه موردي: دشت فراهان استان مركزي

وضعيت آب و هوايي خشك تا نيمه¬خشك ايران، كشاورزان را به اجرا و استفاده از سيستم¬هاي آبياري تحت فشار سوق داده است. ليكن دقت در طراحي، اجرا و بهره برداري، عوامل مهمي در بهبود عملكرد اين سيستم¬ها مي باشند. هدف از اين پژوهش، بررسي راندمان توزيع¬يكنواختي و پاشش در سيستم¬هاي آبياري باراني كلاسيك ثابت با آبپاش متحرك اجرا شده در دشت فراهان در استان مركزي مي¬باشد. براي اين منظور 3 سيستم آبياري در دشت فراهان مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه معيار¬هاي يكنواختي در تمامي سيستم¬ها، بجز مزرعه AM داراي مقادير نامطلوب و غير¬قابل قبولي بوده و پايين¬تر از حد مجاز مي-باشند، در¬اين مزارع، مقادير ميانگين معيار¬هاي CUt، DUt به¬ترتيب: 72.93 و 58.67 درصد و دركل سيستم اين مزارع، مقادير ميانگين معيار¬هاي CUs، DUs به¬ترتيب: 68 و 52.87 درصد مي¬باشند. مقدار راندمان پاشش براي هر سه سيستم بيشتر از 90 درصد شدكه نشانگر زمان مناسب و شرايط جوي آرام مي¬باشد. نتايج نشان داد براي هر منطقه با توجه به شرايط موجود طراحي انجام¬گيرد. همچنين كاهش فواصل آبياري، نحوه بهره-برداري سرويس و نگهداري سيستم و انتخاب زمان مناسب آبياري باعث افزايش ضريب¬يكنواختي و راندمان پاشش مي¬گردد.