تاثير سطوح مختلف شوري بر عملكرد و برخي ويژگي­هاي فيزيكي و بيوشيميايي گياه چغندر برگي تحت شرايط گلخانه اي

آب¬هاي شور و لب¬شور از منابع مورد استفاده براي آبيـاري محصولات كشاورزي¬اند؛ ليكن، مقدار زيـاد نمـك در ايـن آب¬ها، كاربرد آنها را براي دستيابي بـه كشـاورزي پايـدار بدون اعمال روش¬هاي مديريتي مناسب امكان¬پذير نخواهد كرد. مطالعه حاضر با هدف بررسي تاثير سطوح مختلف شوري بر عملكرد و برخي ويژگي¬هاي فيزيكي و بيوشيميايي گياه چغندربرگي تحت شرايط گلخانه¬اي در دانشكده كشاورزي دانشگاه لرستان واقع در شهر خرم¬آباد در مهرماه 1394 اجرا گرديد. اين تحقيق بر اساس طرح آماري به صورت گلداني و در قالب طرح كامل تصادفي در 6تيمار و 4تكرار انجام گرفت. تيمارهاي مورد استفاده جهت آبياري شامل T1:آب غيرشور (شوري 5/0 دسي¬زيمنس برمتر)، T2:آب شور (شوري 6 دسي¬زيمنس برمتر)، T3:آب لب شور (شوري 25/3 دسي¬زيمنس برمتر)، T4: 50درصد آب شور و 50درصد آب غيرشور، T5: 60درصد آب شور و 40درصد آب غيرشور، T6: 40درصد آب شور و 60درصد آب غيرشور مي¬باشد. نتايج اين تحقيق نشان داد كه تنش شوري بر روي گياه موجب كاهش ارتفاع، عملكرد، كارايي مصرف آب، محتواي نسبي آب برگ و كلروفيل برگ مي¬شود و بالعكس نشت¬پذيري غشا سلولي افزايش مي¬يابد. به طوركلي مي¬توان نتيجه گرفت با بكارگيري روش مديريتي مناسب جهت استفاده از آب شور مي¬توان تا حد مطلوبي از كاهش عملكرد جلوگيري كرد.