نقش رسانه‏اي گونه‏هاي نمايش سنتي ايران بر روي گردشگري هنري و توسعه شهر

سفر همواره جايگاه خاصي را در فرهنگ تمدن و اديان كشورهاي مختلف جهان و بخصوص ايران با تمدن 7000 ساله‏اش، داشته است. طبق آمار منتشر شده توسط سازمان جهاني گردشگري تا سال2020 ميلادي تعداد گردشگران در سرتاسر دنيا به رقمي حدود 6/1 ميليارد نفر خواهد رسيد. اين امرنشان دهنده گسترش روزافزون صنعت گردشگري است. به طوري كه هم اكنون صنعت گردشگري پس از صنعت نفت و خودروسازي سومين صنعت بزرگ دنيا به حساب مي‏آيد يكي از انواع گردشگري كه امروزه نيز بسيار رونق يافته است گردشگري فرهنگي است بدون شك فرهنگ و تمدن شرقي پتانسيل بالايي را در توسعه گردشگري فرهنگي دارد و با توجه به اينكه اثرات منفي توسعه اين نوع گردشگري بسيار كمتر از انواع ديگر گردشگري بوده و اثرات آن بيشتر، توسعه گردشگري فرهنگي مي‏تواند يك استراتژي مناسب در صنعت گردشگري براي بسيار از كشورهاي آسيايي و بخصوص ايران باشد. سرزمين ايران كه پس از مهاجرت آريائيان از هزاره هفتم قبل از ميلاد به اين نام شناخته شد، يكي از كهن‏ترين تمدن‏هاي جهان است كه حتي پيش از آريائيان نيز تمدن‏هاي كهني چون ايلاميان و تمدن تازه كشف شده جيرفت در گوشه‏هايي از آن بنا شده بود. اما در اين سرزمين كهنسال كه از ديرباز در آن ردپاي هنرهاي گوناگون مشاهده مي‏شود، اسناد به جاي مانده از نمايش‏هاي كهن و آيين‏هاي نمايشي بسيار اندك است چنان كه در نگاه نخست به نظر مي‏رسد كه ساكنان اين سرزمين عنايت چنداني به هنر نمايش نداشته‏اند يا حداقل اين در اسناد به جاي مانده از ايرانيان كهن چندان مورد لطف نگارندگان، كه به دليل انحصار دارا بودن سواد نوشتن جملگي از خواص بودند، نبوده است. امروزه در صنعت گردشگري انتقال اطلاعات به صورت بروشور، كتابچه، نصب پلاك اطلاعات در اماكن گردشگري، استفاده از لوح‏هاي فشرده مولتي مديا و در بهترين صورت حضور راهنماهاي اين مكان‏هاي تاريخي و گردشگري و دادن اطلاعات به گردشگران مي‏باشد و معمولا گردشگران كمي دقت و توجه به اين گونه اطلاعات مي‏كنند. با در نظر گرفتن پتانسيل گونه‏هاي نمايشي ايران مانند نقالي، پرده خواني، خيمه شب بازي و ... مي‏توان با تشكيل گروه‏هاي منسجم اطلاعات اين اماكن گردشگري و تاريخي را بصورت هنرهاي نمايشي ايراني در اختيار گردشگران قرار داد كه با اين كار هم مي‏توان آن‏ها را با اين اماكن و تاريخچه آن‏ها آشنا كرد و هم مي‏توان گونه‏هاي نمايشي ايران را به آن‏ها نشان داد. اين امر خصوصاً مي‏تواند در بحث گردشگر غير ايراني بسيار تاثيرگذار باشد و انتقال بينافرهنگي از چند سو اتفاق مي‏افتد. هم اينكه اين اماكن داراي سبقه تاريخي هستند و از نظر بصري بسيار مي‏تواند تاثيرگذار باشد و ديگر اينكه تاريخچه آن‏ها حتما براي گردشگران مورد توجه است و در آخر اجراي گونه‏هاي نمايشي ايراني براي بازگو كردن داستان تاريخي اين اماكن بسيار مورد توجه قرار مي‏گيرد.