ارزيابي اثرات متقابل ارتباطي بر گردشگري هنري و كارآفريني شهري در فضاهاي عمومي؛ نمونه موردي زيرگذر پياده چهارراه وليعصر تهران

امروزه گردشگري يكي از مهم‌ترين بخش‌هاي اقتصادي در دنياست و درآمد آن جزو درآمدهاي پاك و پايدار محسوب مي‌گردد. در دنياي اقتصادي امروز، با توجه به كمبود منابع طبيعي و بسياري از مخاطرات بالقوه و بالفعل زيست‌محيطي، به نظر مي‌رسد چاره‌اي جز حركت به سمت درآمدها و به طور كلي اقتصاد پاك و پايدار نيست. از اين رو در راستاي فراهم كردن فرصت‌هايي براي بروز و شكوفايي خلاقيت‌ها و ارزش‌هاي جديد در قالب كارآفريني (Entrepreneurship) شهري، مي‌توان از قابليت‌هاي گردشگري در شهر بهره جست. يكي از جنبه‌هاي گردشگري در شهرها كه ظرفيت‌هاي فراواني دارد، گردشگري هنري است. در اين مقاله، گردشگري هنري به تمامي فعاليت‌هاي گردشگري اطلاق مي‌گردد كه با حس زيبايي‌شناختي انساني سروكار دارد و دامنه گسترده‌اي را شامل مي‌شود. در اين مقاله با اين فرض كه گردشگري هنري موجب كارآفريني شهري و در نتيجه توليد شغل مي‌گردد، اثرات متقابل اين دو مفهوم بررسي شده است. براي نيل به اين هدف، با استفاده از روش ارزيابي، اثرات متقابل گردشگري هنري و كارآفريني شهري در زيرگذر پياده چهارراه وليعصر تهران مود سنجش قرار گرفته است. در اين ارزيابي، ميزان همبستگي كارآفريني شهري با سه مولفه خلاقيت در محصول، بازار و فضاي فعاليت در زيرگذر پياده با ميزان فروش روزانه آن‏ها سنجيده شده است. براي انجام اين ارزيابي از پرسشنامه‌ استفاده شده است. نتايج تحقيق نشان مي‌دهد، گردشگري هنري و كارآفريني شهري داراي همبستگي بالايي هستند (r= 0.67) و در نتيجه مي‌توان از طريق ارائه راه‏كارهايي هر دو را تقويت نمود. در انتهاي مقاله راه‏كارهايي در سطح فضايي (بهبود بستر گردشگري و كارآفريني) و همچنين در سطح كارآفريني و گردشگري ارائه شده است.