زمان متحمل براي وقوع شكست هيدروليكي در سدهاي خاكي

هسته رسی سدهای خاكی و سنگریزه ای محیطی است كه در آن دو فاز جامد و مایع در تقابل قرار می گیرند. افزایش بیش از حد فشارآب موجود در تركها باعث ایجاد و گسترش ترك خوردگی در توده رسی می گردد. این فرآیند به نام شكست هیدرولیكی نامگذاری شده و یكی از خطرناكترین پدیده های خرابی در سدهای خاكی می باشد. نتایج این نوشتار حاكی از آن است كه غالبا فرآیندهایی كه منجر به خرابی سد در اثر شكست هیدرولیكی می شوند در جریان ساخت و آبگیری اولیه مخزن بروز می كنند و بنابراین محتمل ترین زمان وقوع شكست هیدرولیكی برای سدهای خاكی اولین آبگیری از سد می باشد. مطالعه موارد وقوع شكست هیدرولیكی در سدهای خاكی همین نظر را تایید می كند. خطر وقوع شكست هیدرولیكی وقتی كه مخزن سد با سرعت بالایی آبگیری می شود به مراتب بیشتر از حالتی است كه آبگیری با سرعت پایینی انجام شود. بر اساس نتایج این نوشتار بعد از آبگیری اولیه احتمال وقوع شكست هیدرولیكی بسیار ضعیف می باشد.