نقش فرهنگ كار و كارآفريني در توسعه استان خراسان جنوبي

عده اي شالوده كار را در عصر صنعت استخدام و در عصر فرا صنعتي كارآفريني معرفي مي كنند . در جهان وجه مشترك و بستر تمام تعاريف ، تفاسير و ابعاد مختلف كارآفريني منحصر به كار و فعاليت مي شود به عبارت ديگر تا كنون كارآفريني در جهان فقط در حوزه كسب و كار وآن هم فقط در بعد اقتصادي و صنعتي مطرح بوده است . كارآفريني مفهوم نسبتاً جديدي است كه در دو دهه اخير وارد فرهنگ و جامعه ايران شده است . كارآفريني نقش بسيار مهمي در توسعه و پيشرفت كشورهاي توسعه يافته داشته است . آقاي ژوزف شو مپيتر كه از او به عنوان پدر علم كارآفريني ياد مي شود ، كارآفريني را موتور محرك كشورهاي توسعه يافته مي داند .كارآفريني عليرغم اينكه متاسفانه بسياري آن را با اشتغال زايي مترادف مي گيرند ،اما يك مفهوم بسيار گسترده است كه از جنبه هاي شخصي و روانشناختي تا جنبه هاي اجتماعي و اقتصادي را در بر مي گيرد. در كشورما همزمان با آموزش مفهوم كارآفريني در دانشگاهها ،مفهوم اقتصادي آن در جامعه و صنايع كشور قدرت گرفت و دولت مردان نيز آن را به عنوان داروي درمان و علاج تب بيكاري در كشور تجويز كردند . در مقاله پيش رو با توضيح مفاهيم كار و كارآفريني به يكي از جنبه هاي مهم كارآفريني يعني خلاقيت پرداخته شده است . همچنين براساس يك تحقيق انجام شده در سطح استان خراسان جنوبي وضعيت كارآفريني و خلاقيت و علاقمندي مردم به توسعه استان اندازگيري شده است . نتايج تحقيق نشان داد بيش از 60 در صد مردم استان تمايل به كارآفريني دارند و درخصوص خلاقيت و در پاسخ به سوالاتي در اين مورد نشان داد كه با 30 درصد مردم استان در حوزه خلاقيت و ريسك پذيري مردم متوسطي هستند . و در خصوص سوالاتي درمورد نياز به پيشرفت و توسعه با 40 درصد تمايل زيادي به پيشرفت داشته اند.