نقش امام رضا (ع) در توسعه فرهنگ و تمدن ايران

از ميان تحولات تاريخ تشيع ، بدون شك سفر امام رضا (ع) به ايران از مهمترين و سرنوشت سازترين حوادث محسوب مي شود. امام رضا (ع) برخلاف ميل و بدون علاقه ، بدستور مأمون خليفه عباسي به خراسان و مرو آورده شدند. حضور ايشان در شرقي ترين نقاط جهان اسلام باعث شد كه مردم اين نواحي شناخت بيشتري با خاندان رسول خدا(ص) پيدا كنند. سفر امام رضا (ع) به ايران ، تحولات عميق و بي بديلي در فرهنگ ايراني بوجود آورد. گرايش مردم ايران به تشيع ، تعميق علوم و معارف شيعي ميان ايرانيان ، رواج فرهنگ علوي و همچنين تثبيت هنر اسلامي در جهت تكميل و بازسازي مقبره رضوي از مهمترين دستاوردهاي اين سفر است . ايشان بعد از ورود به مرودر هيچ يك از امور خلافت و قضاوت دخالت نكردند ولي به فعاليتهاي گسترده علمي و فرهنگي پرداختند و با تشكيل جلسات درس در مسجد و منزل و مناظرات گوناگون با حضور شاگردان و پيروان ساير اديان، باعث بوجود آمدن فصلي جديد در توسعه علم و فرهنگ اسلامي در خراسان شدند كه بعد از شهادت آن حضرت ادامه پيدا كرده و خراسان از پايگاه هاي بزرگ علوم اسلامي و مدارس بي شمار گرديد. اين پژوهش با استفاده از روش توصيفي – تحليلي در جستجوي پاسخ اين پرسش است كه آيا اقامت امام رضا (ع) در ايران تأثيري بر توسعه فرهنگ و تمدن اين سرزمين داشته است؟