بررسي عوامل اجتماعي مؤثر بر ميزان رضايت زندگي زوجين متأهل (مورد مطالعه شهرستان تربت حيدريه در سال 1395)

ازدواج، پيوند زندگي مشترك دو جنس مخالف است، كه در جهت تكامل شخصيت خويش، هر يك از طرفين از استقلال نسبي برخوردار هستند. پيوند زناشويي به عنوان پيچيده‌ترين نوع روابط انساني در نظر گرفته مي‌شود و واجد چنان توانايي بالقوه‌اي در آزادسازي احساسات هر يك از طرفين است كه در كمتر روابط بين فردي ديگر مي‌توان نظير آن را يافت. تحقيق حاضر درصدد آن بود تا به بررسي رابطه بين عوامل اجتماعي و رضايت زناشويي در بين شهروندان تربت حيدريه در سال 1395 بپردازد. در اين مطالعه، روش تحقيق توصيفي و از نوع همبستگي با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون استفاده شده است. به همين منظور براي جمع‌آوري داده‌ها در اين تحقيق از پرسشنامه رضايت زناشويي «اينريچ»، ‌سرمايه اجتماعي «اونيكس و بولن» و سرمايه فرهنگي «بورديو» استفاده شد. سپس داده‌ها با دقت هر چه تمامتر به وسيله نرم افزار spss مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج حاصل از تحقيق انجام‌شده بيان‌گر اين حقيقت بود كه بين سرمايه اجتماعي، سرمايه فرهنگي و عوامل اجتماعي با رضايت زناشويي رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. در پايان پيشنهاد مي‌شود به منظور افزايش ميزان رضايت زناشويي، ‌زوجين حتماً قبل از ازدواج نه تنها با يك روانشناسي بلكه با يك جامعه شناس نيز مشورت بكنند.