نقش دانشگاه در توسعه پايدار

توسعه پايدار به عنوان مهمترين و بزرگترين چالش جوامع در قرن بيست و يكم قلمداد شده است و بدون شك توسعه پايدار مفهومي جز استمرار حيات براي آينده نسل بشر نداشته و نخواهد داشت. و باتوجه به اينكه در دنياي امروز، دانشگاه ها به عنوان پرارزش ترين منابعي است كه جوامع براي پيشرفت و توسعه دراختيار دارند، و همواره نقش اصلي آنها، پيشرفت در سطح مادي و معنوي مي باشد، سرمايه گذاري اصولي در اين بخش نقش مهمي در ايجاد امكانات و تسهيلات براي نسل هاي آينده و اقدام صحيح در جهت توسعه همه جانبه ي كشور ايفا مي كند. در اين تحقيق كه به روش كتابخانه اي انجام گرفته، نتايج نشان دهنده اين واقعيت است كه، بين دانشگاه و توسعه پايدار رابطه ي همسويي برقرار است، كه در اين راستا آموزش عالي بايد ضمن شناسايي مؤلفه هاي دانشگاه پايدار در كشورهاي توسعه يافته و در حال توسعه بايد متناسب با بافت نظام كشور و توسعه كليه عوامل مؤثر در بهبود شرايط زيست محيطي، يعني عوامل اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي و سياسي جامعه مورد تآكيد قرار دهد تا بتوانند به عنوان يك دانشگاه يايدار در عرصه جهاني حضوري سبز داشته باشند. و پارادايم پايداري و توسعه پايداري نتايج ناشي از اجراي طرح در نسل كنوني و نسلهاي بعدي است، يعني پايداري، بايد تصويري روشن از وضع آينده ارائه دهد زيرا يكي از اهداف آن سنجش پيشرفت در دستيابي به برابري بين نسلي و درون نسلي است.