از مزرعه تا چنگال؛ راهبردهاي كنترل سالمونلا در زنجيره توليد طيور

سالمونلا يكي از مهم ترين خطرات تهديد سلامت عمومي مردم جهان است. گوشت و تخم طيور از مرسوم ترين غذاهاي انساني هستند كه عمده ترين منابع عفونت انسان با سالمونلا را شامل مي شوند. بدن طيور مي تواند حامل باكتري هاي بيماري زاي زيادي بدون نشان دادن علايم كلينيكي باشد. راهبردهاي كنترل انتقال سالمونلا نيازمند تمركز بر تمام زنجيره توليد طيور از مزرعه تا سفره است. جوجه كشي ها اولين مكان هاي ابتلاي جوجه ها به سالمونلا هستند. ضدعفوني تخم هاي نطفه دار با مواد شيميايي، پرتوتابي UV، پالس نوري و گاز پلاسما از روش هاي مؤثر مهار سالمونلا است. شستشوي تخم مرغ هاي خوراكي قبل از بسته بندي نيز از روش هاي كاهش ميكروب ها در سطح پوسته تخم مرغ است. كنترل سالمونلا در خوراك طيور، شامل گرماي كانديشنينگ، پلت كردن و اكسترود كردن خوراك يكي از راه-هاي مؤثر كاهش ميكروب ها در خوراك آلوده است. همچنين استفاده از اسيدهاي ارگانيك (اسيدفايرها) يكي از ابزارهاي مديريتي كنترل سالمونلا در خوراك آلوده است. واكسيناسيون طيور يكي از مرسوم ترين راه هاي كاربردي كنترل بيماري در انسان است. رقابت انتخابي عليه سالمونلا يكي ديگر از روش هاي كنترل سالمونلا است. پروبيوتيك ها و پري بيوتيك ها از افزودني هاي خوراكي طيور هستند كه بر مهار سالمونلا تاثير گذار هستند. قطع تغذيه پرندگان به مدت 8 تا 12 ساعت قبل از كشتار، به منظور تخليه دستگاه گوارش و عدم آلودگي در زمان كشتار اهميت حياتي دارد. استفاده از روش هاي تشخيصي بر اساس PCR كه نسبت به روش هاي كشت ميكروبي و ELISA سريع تر و دقيق تر هستند، مي توانند در كنترل اين بيماري بسيار مفيد واقع شوند.