فتالات ها؛ آلاينده هاي شيميايي غذاهاي كودك

فتالات ها (Phthalates) يا دي استرهاي اسيد اوروتوفتاليك تركيبات سنتتيك مي باشند كه به عنوان پلاستيسايزر در محصولاتي مانند كيسه هاي پلاستيكي، مواد بسته بندي و ظروف نگهداري مواد غذايي مورد استفاده قرار مي گيرند. مواد مختلفي كه براي بسته بندي فرآورده هاي غذايي از جمله غذاهاي كودكان مورد استفاده قرار مي گيرند، ممكن هست حاوي مقادير گوناگوني از اين تركيبات باشند. در بين مواد غذايي گوناگون، شير و لبنيات بيشترين ميزان آلودگي به فتالات ها را دارند. انواع مختلف تركيبات فتالات در غذاهاي كودكان مورد مطالعه قرار گرفته اند كه نتايج اين مطالعات نشان مي دهند يك نوزاد به طور متوسط روزانه 13/0 ميلي گرم بر كيلوگرم وزن بدن انواع اين تركيبات را دريافت مي كند. طبق مطالعات انجام شده، آلودگي غذاي كودكان با تركيبات فتالاتي نظير بيس-2-اِن-بوتوكسي اتيل فتالات (DBEP)، دي بوتيل فتالات (DBP) و دي سيكلو هگزيل فتالات (DCHP) بوده است. فتالات ها داراي اثرات زيانبار مختلفي مي باشند كه مي توان به سرطان زايي به ويژه سرطان كبد، اثرات بر روي سيستم اندوكريني، اختلال در رشد و مكانيسم هاي رفتاري در كودكان اشاره نمود. روش هاي گوناگوني نيز براي سنجش مقدار فتالات ها در غذاهاي كودك استفاده مي شوند كه در اكثر پژوهش ها از كروماتوگرافي گازي استفاده مي شود كه داراي نتايج قابل قبول و دقت عمل بالاتري مي باشد.