بررسي ميزان دريافت رژيمي آرسنيك به روشTotal diet study در جمعيت شهر شيراز

با توجه به افزايش تقاضا براي ايمني غذا در خصوص خطرات ناشي از مصرف مواد غذايي آلوده به فلزات سنگين و سمي، همچنين آگاهي از ميزان دريافت رژيمي آرسنيك، مطالعه حاضر به روش Total diet study در جمعيت شهر شيراز انجام گرفت. 120 ماده غذايي و از هر ماده غذايي 5 عدد، در مجموع 600 ماده غذايي براساس مصرف بيشتر در شهر شيراز انتخاب و جمع آوري گرديد. نمونه ها پس از آماده سازي و در صورت نياز به فرآوري طبق روش رايج در شيراز به ‌وسيله دستگاه ICP-OES ميزان غلظت آرسنيك آنها اندازه‌گيري شد. در نهايت با توجه به ميزان مصرف، ميزان دريافت كلي آرسنيك و ميزان دريافت آن از طريق هر يك از گروه هاي غذايي محاسبه شد. نتايج اين مطالعه نشان داد ميانگين دريافت روزانه آرسنيك در رژيم غذايي مردم شيراز 16/89 ميكروگرم در روز مي باشد. همچنين ميزان دريافت رژيمي آرسنيك 47/2 درصد PTWI استاندارد بود. گروه هاي ميوه ها، ماهي، گوشت و فرآورده هاي گوشتي، شير و فرآورده هاي لبني، سبزيجات خام و پخته منابع عمده آرسنيك به شمار مي آيند. بر اساس ميزان مصرف هر يك از گروه هاي غذايي، آب آشاميدني و ميوه ها بيشترين سهم را در دريافت روزانه آرسنيك به عهده دارند. بيشترين و كمترين دريافت هفتگي آرسنيك توسط فرد به ترتيب مربوط به گروه آب آشاميدني (735/2 ميكروگرم در كيلوگرم وزن بدن در هفته) و گروه اسنك (01/0 ميكروگرم در كيلوگرم وزن بدن در هفته) است. با توجه به نتايج مطالعه، دريافت رژيمي آرسنيك جاي نگراني ندارد و كمتر از مقدار استاندارد تعيين شده بود. استفاده از سيستم‌هاي پيشرفته تر تصفيه آب، كنترل و نظارت آب‌هاي زيرزميني و سطحي و اصلاح محصولات شيميايي مانند كودهاي شيميايي از نظر فلزات، راهكاري مؤثر در جهت كاهش ميزان دريافت فلزات سنگين مي‌باشد. با توجه به دقت اين روش توصيه مي‌شود اين مطالعه در سطح كشور نيز انجام شود.