دانش بومي گياهشناسي گياهان دارويي و خوراكي در بين روستاييان مراتع ييلاقي هزارجريب مازندران

دانش بومي تا دهه هاي قبل مفاهيم واپسگرايي را به ذهنها متبادر مينمود، ليكن اكنون به نظر ميرسد شايسته است به افراد بومي روستاها كه داراي اطلاعاتي ذيقيمت دربارة گياهان هستند، توجه وافري شود. بنابراين ثبت و ضبط و نگهداشتن اين اطلاعات لازم و ضروري است. بررسي ارتباطات پيچيده بين دانش و استفاده از گياهان توسط (اتنوبوتاني) از جالبترين زمينه هاي تحقيقاتي است. مقاله حاضر نيز با هدف معرفي دانش تجربي روستاييان محلي منطقه هزارجريب بهشهر در استان مازندران در رابطه با شناسايي گياهان دارويي و خوراكي و همچنين نحوة استفاده از آنها، انجام گرفته است. اطلاعات مورد نياز اين تحقيق با دو روش يعني انجام مصاحبههاي مستقيم با روستاييان و همچنين تكميل پرسشنامۀ جمع آوري گرديد. در اين رابطه اطلاعات مربوط به جنبههاي مختلف گياهان اعم از مصارف سنتي، قسمت مورد استفاده و نحوة مصرف در منطقه گردآوري شد. نتايج تحقيق نشان داد كه در منطقه مورد مطالعه، 29 گونه كه 15 گونه آن داراي خواص دارويي متنوع و همچنين 14 گونه خوراكي، مورد شناسايي قرار گرفت. با توجه به تنوع پوشش گياهي و اثرات درماني گياهان، بررسي و پژوهش بيشتر توسط متخصصان و كارشناسان ميتواند منجر به كشف اطلاعاتي جديدي براي گياهان در دسترس در منطقه شود.