بررسي اتنوبوتاني گياهان دارويي قرق گوي نيك شهرستان رازوجرگلان استان خراسان شمالي

مقدمه و هدف: با توجه به اينكه اطلاعات سنتي درباره‌ي گياهان، اساس توليد محصولات و داروهاي طبيعي طبي جديد است و افراد سالخورده و مسن شهرهاي مختلف، داراي اطلاعات مفيدي درباره‌ي خواص دارويي اين گياهان هستند و با مرگ اين افراد، بخشي از اين دانش سنتي، به‌سرعت نابود مي‌شود، هدف از اين تحقيق بررسي و پژوهش مطالعه و شناسايي گياهان دارويي منطقه و استفاده از دانش و تجربه اهالي بومي منطقه براي معرفي خواص و موارد ناشناخته گياهان دارويي موردنظر مي‌باشد. ابزار و روش‌ها: پس از آشنايي مقدماتي با منطقه و شناسايي افراد مسن و مطلع بومي در رابطه با استفاده از گياهان دارويي، اطلاعات موردنياز از طريق مصاحبه و پرسشنامه گردآوري‌شده و نمونه‌هاي گياهي از رويشگاه‌هاي قرق گوي نيك استان خراسان شمالي طي سال‌هاي 1393 و 1394 جمع‌آوري شد. نمونه‌هاي هرباريومي با استفاده از منابع معتبر فلوريستيكي نام‌گذاري شده و در هرباريوم دانشگاه گنبدكاووس نگهداري مي‌شوند. نتايج و بحث:كشور پهناور ايران به دليل داراي بودن اقليم‌هاي متفاوت داراي پوشش‌هاي مختلف گياهي است. از سويي به دليل دارا بودن اقوام مختلف با طيف وسيعي از فرهنگ‌ها و آداب‌ورسوم متفاوت برخوردار است. يكي از قابل‌توجه‌ترين اين آداب استفاده از گياهان دارويي به شيوه‌هاي مختلف است. شهرستان رازوجرگلان ازنظر تقسيمات جغرافياي گياهي در منطقه ايراني-توراني واقع‌شده است. وجود 33 گونه‌ي گياه دارويي متعلق به 17 خانواده گياهي پرمصرف مؤيد فلور غني اين منطقه است. به‌طوري‌كه فلور متنوعي از گياهان دارويي از علفي‌هاي يك‌ساله تا چندساله، بوته‌اي، درختچه‌اي، درختي را موجب شده است.