سوانح دريايي و راه¬هاي كاهش آن با نگاهي به وظايف كشورهاي صاحب پرچم

امروزه اهميت صنعت دريا و دريانوردي با انجام صادرات و واردات بيش از 85 تا 90 درصد كالاها به عنوان موتور متحركه تجارت جهاني بر هيچكس پوشيده نيست. مشخصه¬ي اصلي اين صنعت، بين¬المللي بودن آن است كه همراه با خطرات و سوانح دريايي نيازمند قوانين و استانداردهاي بين¬المللي است تا كشتي¬ها با انطباق خود با الزامات بين¬المللي براحتي بتوانند تجارت خود را به پيش ببرند. لذا با تأسيس سازمان بين¬المللي دريانوردي در سال 1948، تلاش¬هاي زيادي از طريق تصويب كنوانسيون¬هاي مرتبط با ايمني دريايي براي جلوگيري و كاهش سوانح به عمل آمده است كه نتيجه¬ي اين اقدام¬ها، كاهش چشمگير سوانح دريايي بوده است. در اين ميان كشورهاي صاحب پرچم با انجام وظايف خود، نقش مهمي در كاهش سوانح دريايي در سال¬هاي اخير داشته¬اند كه ناشي از اقدامات مؤثر اين كشورها در آموزش مداوم نيروي انساني، بروزرساني و نگهداري از تجهيزات، بروزرساني قوانين¬ و مقررات، بازرسي و كنترل مداوم كشتي¬ها و افراد و ... مي¬باشد. نوع پژوهش حاضر، توصيفي- تحليلي مي¬باشد كه قسمت اعظم اطلاعات از طريق بررسي اسناد، آمارها و گزارش¬هاي موجود در سايت¬¬هاي تخصصي، منابع كتابخانه¬¬اي و مقاله¬ها جمع¬آوري شده است. لذا بنابر بررسي¬هاي انجام شده، عامل انساني علت اصلي سوانح دريايي به شمار مي¬رود.