شماره ركورد كنفرانس :
4399
عنوان مقاله :
مطالعه ميداني تغييرات فصلي ويژگي هاي فيزيكي ستون آب در خزر جنوبي
پديدآورندگان :
خواجه شاهزانيان نرگس n.shahzanian@gmail.com دانشگاه آزاد اسلامي , عظام مجتبي ezam@srbiau.ac.ir دانشگاه آزاد اسلامي , علي اكبري بيدختي عباسعلي bidokhti@ut.ac.ir دانشگاه تهران , رضائيان فياض فريبا fariba_rezaeian@yahoo.com دانشگاه آزاد اسلامي , بهمن زادگان جهرمي عليرضا irali0641@gmail.com دانشگاه آزاد اسلامي
كليدواژه :
درياي خزر , دما , شوري , فركانس شناوري , لايه آميخته
عنوان كنفرانس :
هفدهمين همايش صنايع دريايي
چكيده فارسي :
درياي خزر آبگير بسته منحصر به فردي با درجه شوري نسبتا پائين است كه تمام مشخصات يك دريا را دارا مي باشد و به سه حوضه شمالي، مياني و جنوبي تقسيم مي گردد. پارامترهاي فيزيكي آب دريا از قبيل دما، شوري و چگالي به منزله مهم ترين عوامل در شناسايي پراكنش و تنوع زيست محيطي منطقه آبي محسوب مي شوند و در تعيين خصوصيات هيدروديناميكي (نظير جريان و گردش آب) نيز كاربرد دارند [2]. در اين تحقيق مشخصه هاي فيزيكي بخشي از خزر جنوبي مورد مطالعه قرار گرفت. ترموكلاين خزر جنوبي يك ترموكلاين فصلي است. به گونه اي كه در فصل بهار و همراه با وزش بادهاي سطحي و گرم شدن جزئي آب هاي سطحي شروع به شكل گيري مي كند و در فصل تابستان با گرم شدن آب هاي سطحي ترموكلاين تقويت شده و بيشترين گراديان هاي دمايي را دارد. در فصل پائيز به دليل كاهش نسبي دماي آب هاي سطحي ترموكلاين تضعيف شده و در زمستان با توجه به سرد شدن هوا از بين مي رود و معمولا در اين فصل يك وارونگي دمايي در آب هاي سطحي ديده مي شود. ضخيم ترين لايه آميخته در فصل پائيز شكل مي گيرد و شديدترين ترموكلاين ها مربوط به فصل تابستان هستند. حداكثر فركانس شناوري در بيشتر ايستگاه ها از مرتبه s-12-10 مي باشد و به ندرت از اين مقدار بيشتر مي شود. حداكثر عمق لايه آميخته 60 متر مي باشد.
