نقش زنان كارآفرين در توسعه پايدار

از جمله معيارهاي مهم در راستاي سنجش ميزان توسعه يافتگي هر كشور ميزان اهميتي است كه به زنان ومشاركتها آنها در شاخه هاي مختلف توسعه داده مي شود.مقوله كار آفريني ,امري است كه به سرعت در حال گسترش بوده وكارآفريني زنان موضوعي مورد توجه در سراسر جهان مي باشد .درايران نيز اشتغال زنان در سالهاي اخير به دلايل مختلف حساسيت ويژه‌اي پيدا كرده است. از سوي ديگر ، كاميابي از آن جوامع و سازمانهايي است كه بين منابع كمياب و قابليتهاي مديريتي و كارآفريني منابع انساني خود رابطه معني داري برقرار سازد. به عبارتي ديگر جامعه و سازماني مي‌تواند در مسير توسعه، حركت روبه جلو و با شتابي داشته باشد كه با ايجاد بسترهاي لازم منابع انساني خود را به دانش و مهارت كارآفريني مولد تجهيز كند تا آنها با استفاده از اين توانمندي ارزشمند، ساير منابع جامعه و سازمان را به سوي ايجاد ارزش و حصول رشد و توسعه، مديريت و هدايت كنند. چنانچه به زن به عنوان نيرويي فعال وسازنده نگريسته شود قطعاًدر روند توسعه آن جامعه در ابعاد كمي وكيفي نيروي انساني موثر خواهد بود.ايجاد فرصتهاي شغلي مناسب زنان ,با توجه به سواد ومهارت آنان زمينه بروز وظهور استعدادها وتوانمندي هاي زنان در عرصه هاي اجتماعي واقتصادي را فراهم آورده واز طرفي سبب رشد وبالندگي آن جامعه مي گردد. اين پژوهش به دنبال اين است كه نقش زنان كارآفرين در توسعه پايدار تا چه اندازه اهميت دارد.