بررسي امكان پذيري ادغام مدلهاي تحليل پوششي داده ها در مسأله مكانيابي كارخانه

طي يك دهه گذشته مفهوم كارايي تسهيلات، به گونه اي كه در تحليل پوششي داده ها تعريف مي شود، به عنوان يكي ديگر از اهداف مكانيابي مطرح شده است تا تاثير گذاري مكان تسهيلات بر كارايي آنها در سرويس دهي به تقاضا ها در مساله لحاظ شود. با ادغام همزمان تحليل پوششي داده ها در مساله مكانيابي دو نوع كارايي بهينه مي شود. يكي كارايي مكاني كه با يافتن الگوي مكاني با حداقل هزينه بر آورده مي شود و ديگري كارايي تسهيلات كه با امتيازات بدست آمده از تكنيك تحليل پوششي داده ها براي الگوي منتخب برآورده مي شود. از آنجا كه در سالهاي اخير تلاشهاي زيادي براي چنين ادغام هايي شده است، بررسي امكان پذيري چنين ادغامي از نظر اصول مدلسازي امري ضروري به نظر مي رسد. لذا در اين مقاله امكان پذيري ادغام دو فرم مضربي و پوششي مدل CCR ورودي محور (فرم اوليه و دوال) در مدل مكانيابي كارخانه بدون محدوديت ظرفيت بررسي شده است. مدلهاي ارائه شده براي مسأله اي فرضي شامل 5 سايت كانديدا براي احداث كارخانه و 10 نقطه تقاضا حل شده اند. نتايج محاسباتي نشان دهنده اين مطلب است كه ادغام فرم مضربي امكان پذير است و به جوابهايي با كارايي بالا منجر مي شود اما ادغام فرم پوششي ناممكن است به اين معني كه منجر به جوابهاي با كارايي بالا نمي شود. لذا در توسعه مدلهاي تركيبي بايد از ادغام فرم پوششي اجتناب كرد.