مقايسه كارايي سبدهاي مالي در حضور سنجه هاي ريسك VaRو CVaR به كمك مدل هاي داده منفي

در بهينه سازي سبد مالي همواره دو عامل بازده و ريسك مورد توجه سرمايه گذاران مي باشند. براي عامل ريسك سنجه هاي متفاوتي وجود دارندكه از جمله مهم ترين آن ها سنجه هاي ريسك ارزش در معرض خطر(VaR) وارزش در معرض خطر شرطي(CVaR)است. از طرفيبراي تشكيل سبد مالي بهين و ارزيابيكارايي سبد مي توان از مدل هاي تحليل پوششي داده ها(DEA)الهام گرفت. در اين مدل ها، سبد مالي بهين با سهام يا شركت هايي كه كارايي بالاتري دارند تشكيل مي گردد. اما در مدل هاي سنتي DEAفرض بر اين است كه مقادير تمام ورودي ها و مقاديرتمام خروجي هاي واحدهاي تصميم گيري نامنفي باشند، در حاليكه در بسياري از مثال هاي كاربردي ورودي ها و/ يا خروجي هايي وجود دارند كه مقادير منفي اختيار مي كنند. بنابراين در اين راستا مي توان از مدل هايگوناگون داده منفيDEAاستفاده نمود از قبيل مدل اندازه شعاعي نوع ديگر (VRM) و مدل اندازه شعاعي نيمه ماهيتي اصلاح شده(MSORM). در تحقيق حاضر، از دو مدل داده منفي مذكور جهت ارزيابي عملكرد سبد مالي بهره مي گيريم. دو عامل بازده سبد مالي و شاخص شارپ به عنوان خروجي وسنجه ريسك مورد نظر به عنوان ورودي سبد فرض مي شوند. در آخرنتايج حاصل از هر يك از دومدل ارزيابي كارايي سبد ماليبا مدل هاي داده منفي به همراه هريك از سنجه هاي ريسك VaR و CVaR با يكديگرمورد مقايسه قرار مي گيرند.