تحولات ساختاري كمپلكس ولكانو-پلوتونيك ماهيرود، شرق ايران

كمپلكس ولكانو-پلوتونيك ماهيرود ، در حاشيه شمال شرقي پهنه جوش خورده سيستان رخنمون دارد. واحدهاي سنگي منطقه كه از كرتاسه تا عهد حاضر رخنمون دارند شامل سنگ هاي رسوبي و آذرين مي باشند. بخش آذرين شامل نهشته هاي جرياني آذرآواري و گدازه ها آندزي-بازالت، آندزيت و داسيت است كه توسط يك بخش پلوتوني متشكل از استوك ميكرو گابرويي و توناليتي با سن كرتاسه فوقاني، قطع گرديده است. كمپلكس ماهيرود از ديدگاه ژئوشيمي ماهيت تولئيتي تا كالكو­آلكالن دارد و خصوصيات سنگ هاي متعلق به محيط هاي بالاي منطقه فرورانش و خصوصا جزاير قوسي امروزي را نشان مي دهند. مطالعات ساختاري خصوصا متمركز بر روي سنگ هاي رسوبي پوشاننده كمپلكس ، حاكي از وقوع حداقل سه رخداد دگرشكلي قبل، همزمان و پس از برخورد، از زمان كرتاسه تا عهد حاضر مي باشد. حادثه D1 يا حادثه قبل از برخورد بلوكهاي افغان و لوت، با شكل گيري تراستها و چينهاي مرتبط برگشته ، با روند كلي شرقي-غربي و شيبي به سمت شمال مشخص ميشود. رخداد D2 يا رخداد همزمان با برخورد، با چين خوردگي مجدد و گسلش ساختارهاي حادثه قبلي و گسترش الگوي تداخلي تيپ يك رمزي مشخص ميشود. نتيجه تغيير عمومي روندها به سمت شمال تا شمال غرب ميباشد. واقعهD3 يا واقعه بعد از برخورد با گسترش دو دسته گسلهاي مزدوج امتداد لغز مشخص ميگردد كه كليه ساختارهاي قبلي را قطع كرده اند. نتايج بدست آمده از ديدگاه ما، تصور يك آبراهه اقيانوسي فرعي براي اقيانوس سيستان را فرضي ناممكن مي سازد.