تحليل ساختاري بر مبناي مدل پيچشي

گردي زمين ناشي از ساختارهاي پيچشي است، بنابر اين تحليل آنها بر مبناي مدل پيچشي بهتر بنظر مي رسد. شواهد و قرائن رخساره اي نشان مي دهد در ابتدا قطب چرخش زمين از قطب پيچش قاره ها مي گذشت كه بعد از گسترش كيهان و براي ايجاد بالانس گرانشي اين دو قطب از هم جدا شدند و پس از طي يك مسير قهقرائي اسپيرالي قطب پيچش در محل فعلي يعني مكه استقرار پيدا كرد، بنابراين در اين مقاله بنام قطب ژئوديناميكي (ق ژ)معرفي شده است. در اين پريود اورازيا به دور افريقا بسان گاستروپود لول شد ولي شرايط كاتاستروفيك مانع از تبعيت نيمكره غربي گرديد و در نتيجه اقيانوس اطلس در وسط شكل گرفت. بخاطر همين محدوديت كه هدف آن گرد كردن زمين است ق ژ در ساير نقاط پوسته بر حسب موقعيت جغرافيائي به قطب هاي محلي تجزيه شد. سلول بنيادي پيچش سيكلوئيدها هستند كه از چشمه هاي اسپيرالي راستگرد يا چپگرد نشأت مي گيرند. امتداد انتشار سيكلوئيدها محور گسترش و نقطه همگرائي مركز سيكلوئيد را هسته تراكم مي ناميم. محورهاي تراكم عمود بر محور گسترش است. ساختارهاي زين اسبي، Ω مانند، ∞ مانند و زيگموئيدي همه از پيچش هاي سيكلوئيدي بوجود مي آيند۰ براي تفسير ساختارها يافتن اسپيرال مربوطه بسيار مهم است. بين بازوها خم هاي Ω مانند(خم الاستيك اويلر) تشكيل مي شود و ريدل ها مماس بر اين خم هستند.