طراحي برنامه درسي متعادل بر پايه مباني فلسفي تربيت اسلامي

مقدمه: برنامه هاي درسي به عنوان يك نقشه اصلي يا طرح ناظر بر مهـم تـرين رخـداد آموزش، يعنـي يادگيري است. هدف برنامه هاي درسي رشد همه جانبه شخصيت دانش آموزان است، اما ارزيابي برنامه هاي درسي نشان مي دهد كه در نظام هاي آموزشي، صرفاً به بعد عقلاني فراگيران توجه مي شود و ساير ابعاد وجودي خصوصا بعد عاطفي ، روحاني ،اجتماعي، اخلاقي و معنوي مورد غفلت قرار مي گيرد. يا اينكه تاكيد بيشتر بر يك بعد مي شود. براين اساس، پژوهش حاضر با هدف بررسي الگوهاي طراحي برنامه درسي و نقد آنها و طراحي برنامه درسي متعادل با رويكرد فطري و معنوي صورت گرفته است. روش: رويكرد مطالعه كيفي و روش انجام پژوهش، تحليلي- اسنادي بوده است براي جمع آوري اطلاعات كتب، مقالات و منابع موجود و مرتبط با بحث مورد بررسي قرار گرفتند. نتيجه گيري: يافته هاي پژوهش حاكي از اين است كه هر الگوي طراحي برنامه درسي داراي ريشه فلسفي خاصي است و برگرفته شده از يك منبع اطلاعاتي مي باشد. و بر اساس آن منبع اطلاعاتي داراي عناصر متفاوتي مي باشد.طراحي برنامه درسي بر اساس يك منبع خاص داراي نقاط قوت و ضعف است و به رشد كاريكاتوري دانش آموزان ختم مي شود. الگوهايي كه تك بعدي هستند، بيش از آنچه در عمل پياده شوند، بُعد شعاري دارند چون در توجه به واقعيت هاي برنامه درسي يك بعدي نگري معنا ندارد. يك بعدي نگري به يادگيري و يادگيرنده، توجه ندارد. چون افراط با افراط پاسخ داده مي شود ولي آنچه مسلم است هيچ ديدگاه افراطي¬اي نقشه راه نمي شود.براي رفع الگوي تك بعدي بايد از هر سه منبع اطلاعاتي استفاده كرد كه اين همان الگوي طراحي برنامه درسي متعادل است كه در قرآن منابع ديني به اصل تعادل زياد تاكيد شده است. الگو يا طراحي برنامه درسي متعادل همزمان به رشد همه جانبه شخصيت دانش آموز توجه مي كند و ريشه فلسفي الگوي طراحي برنامه درسي متعادل دين مبين اسلام است.