قاعده لاضرر حكم حكومتي

يكي از قواعد مهم وارزشمند وتاثير گزار در فقه اسلام قاعده ي « لاضرر ولاضرار » مي باشد كه برگرفته از حديت معتبر ومستند رسول اكرم (ص) مي باشد. قاعده لا ضرر از جمله قواعدي است كه پويائي و جامعيت سيستم حقوقي اسلام را تامين كرده و مي تواند راهگشاي مشكلات نو پيدا باشد ، در طول تاريخ فقاهت اين قاعده همواره مورد توجه فقها بوده و تبيين بسياري از احكام عبادي بر اساس آن صورت گرفته است ، فقيهان در اين قاعده نظريات گوناگوني ارائه كرده اند، به ويژه حضرت امام خميني(ره) كه در اين بحث از ديدگاه نو و متفاوتي برخوردارند، به نظر امام خميني( ره) مفاد لاضرر نهي است اما نه نهي الهي بلكه نهي سلطاني وحكومتي كه از جانب پيامبر( ص) به عنوان رهبر وحاكم جامعه اسلامي صادر شده است . حكومتي به آن استناد مي شود بويژه قاعده لاضررباحكم حكومتي ارتبات نزديكي دارد و در اكثراحكام كه امام خميني (ره) آنرا يك حكم حكومتي وسلطنتي ميدانند . حكم حكومتي ، حكمي است كه ولي جامعه بر اساس ضوايط پيش بيني شده و طبق مصلحت عمومي براي حفظ سلامت جامعه و... مقرر داشته است. احكام حكومتي گاهي بطور مستقيم توسط شخص حاكم صادر مي شوند و گاهي به صورت غير مستقيم و توسط ابزار ولايي او مانند قواي سه گانه.. اين پژوهش با توجه به اهميت موضوع وكاربرد قاعده لاضرر در بيشتر ابواب فقه و احكام حكومتي ، حقوق مدني ايران و ديگر حقوق ومسائل نووجديد دنياي معاصر،وديدگاه نو وجديدوويژه ي امام خميني (ره) تهيه و تدوين گرديده است .