اثربخشي آموزش گروهي درمان شناختي-رفتاري بر ارتقاي هوش هيجاني و سلامت عمومي نوجوانان پسر شهرستان تهران

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي آموزش گروهي درمان شناختي-رفتاري بر سلامت عمومي و ارتقاي هوش هيجاني نوجوانان پسر شهرستان تهران بود. روش كار: پژوهش حاضر، نيمه آزمايشي با پيش آزمون-پس آزمون و گروه كنترل در دو گروه آزمايش و گواه بود كه در سال تحصيلي 1393-1394 انجام شد. در اين پژوهش 40 نفر از دانش آموزان پسر مقطع دبيرستان شهرستان تهران به شيوه نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش (n=20) و گواه (n=20) قرار گرفتند و با استفاده از پرسشنامه هوش هيجاني Bar-on و سلامت عمومي GHQ-28 مورد پيش آزمون قرار گرفتند. سپس گروه آزمايش به مدت 8 جلسه تحت آموزش گروهي درمان شناختي-رفتاري قرار گرفت و گروه كنترل هيچ مداخله اي دريافت نكرد. در پايان هر دو گروه مورد پس آزمون قرار گرفتند و داده ها با استفاده از روش تحليل كوواريانس چندمتغيره و نرم افزار 20-SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: يافته هاي پژوهش نشان داد كه بين دو گروه آزمايش و كنترل پس از اجراي آموزش گروهي درمان شناختي-رفتاري تفاوت معناداري وجود دارد) 001/0 .(P به طوري كه، ميانگين نمره هوش هيجاني و سلامت عمومي گروه آزمايش نسبت به گروه كنترل افزايش يافت. نتيجه گيري: نتايج نشان داد كه آموزش گروهي درمان شناختي-رفتاري در افزايش هوش هيجاني و سلامت عمومي نوجوانان پسر موثر مي باشد. بنابراين، براساس نتايج چنين پژوهش هايي مي توان پيشنهاد داد كه دوره هاي درماني و آموزشي مناسبي به منظور بهبود هوش هيجاني و سلامت عمومي اين افراد طراحي گردد.