بررسي رابطه بين عدالت سازماني و رضايت شغلي ( مطالعه موردي: شهرداري آمل و سازمانهاي وابسته)

هدف از اين تحقيق، بررسي عدالت سازماني و رضايت شغلي كاركنان شهرداري آمل و سازمانهاي وابسته مي باشد. جامعه¬ي آماري اين تحقيق را 274 كارمند سازمان شهرداري و سازمانهاي وابسته به آن تشكيل مي¬دهند كه همه جامعه آماري به عنوان نمونه گيري تمام شمار انتخاب شده اند. روش انجام تحقيق حاضر، پيمايشي از نوع تحليلي بوده و به لحاظ هدف كاربردي و روش جمع آوري اطلاعات، ميداني است. ابزار گرداوري اطلاعات اين تحقيق تركيبي از دو پرسشنامه استاندارد عدالت سازماني و رضايت شغلي مي¬باشد. به منظور بررسي پايايي دروني سوالات پرسشنامه، از تكنيك سنجش پايايي ضريب آلفاي كرونباخ استفاده گرديد و ميزان آلفاي كرونباخ بدست آمده براي پرسشنامه عدالت سازماني (865/0) و پرسشنامه رضايت شغلي (843/0) گزارش شد. در تجزيه و تحليل اطلاعات با توجه به آزمون كالموگراف اسميرنف از آزمون تحليل واريانس(ANOVA) و ضريب همبستگي پيرسون براي به‌ آزمون گذاشتن فرضيه‌هاي تحقيق در سطح معناداري 05/0=α استفاده شده است. نتايج تحقيق نشان داد بين عدالت سازماني و رضايت شغلي ارتباط مثبت و معني داري وجود دارد (000/0p= ، 612/0= r). همچنين نتايج نشان داد ميانگين عدالت سازماني و رضايت شغلي در بين سازمانهاي مورد مطالعه تفاوت معني¬داري با يكديگر دارند. به طور كلي يافته ها نشان داد كه وجود عدالت در سازمانها مي تواند نقش موثري بر رضايت شغلي كارمندان داشته باشد. بنابراين مسئولين شهري مي بايستي به اين مسأله توجه نموده و عدالت سازماني را سرلوحه كار خود قرار دهند.