دانشگاه كارآفرين و كارآفريني دانشگاهي: گزينه‌هايي براي توسعه

كارآفريني، يكي از مهم‌ترين محورهاي اصلي رشد و توسعه اقتصادي و پايدار هر كشور محسوب مي شود. تحولات سريع علم و فناوري در هزاره‌ي سوم، كشورها را با چالش‌هاي جديد و متنوع روبرو نموده است كه گذر از آن‌ها، مستلزم بكار‌گرفتن رويكردهاي خلاقانه از جمله كارآفريني است. كارآفريني موجب پيدايش محصولات، خدمات، روش‌هاو راهكارهاي جديد براي حل مشكلات جامعه مي‌شود. بر اين اساس، كارآفريني و كارآفرينان نقش تعيين‌كننده‌اي در توسعه كشورها دارند. دانشگاه با پرورش افراد كارآفرين نقش چشم‌گيري در رشد اقتصاد، تكنولوژي، نوآوري و فناوري و به توليد رساندن نتايج تحقيقات بر‌عهده دارد و به دليل داشتن مشخصه‌هاي اساسي مانند سرمايه‌ي انساني كه شامل دانشجو و اعضاي هيأت علمي است، محل مناسبي براي نوآوري مبتني بر دانش و توسعه‌ي اقتصاد دانش بنيان و به تبع آن توسعه‌ي اقتصادي كشور است. در اين پژوهش، ضمن تبيين مفهوم كارآفريني، اهداف، اهميت و جايگاه و كاركردهاي آن، نقش كارآفريني در فرايند توسعه، نقش دانشگاه در توسعه كارآفريني، ويژگي‌ها و ماموريت‌هاي دانشگاه‌ كارآفرين و موانع كارآفريني، مورد بحث و بررسي قرار گرفته است. در پايان، جهت دستيابي به اهداف كارآفريني، به ويژه كارآفريني دانشگاهي، پيشنهادهايي ارايه شده است.