بررسي جلوه‌هاي تربيت ديني

تربيت ديني فرآيندي است كه آدمي را براي نحوه ي خاصي از زندگي مهيا مي‌سازد اين شيوه ي زندگي، بر مبناي اصول و راهبردهاي از پيش تعيين شده‌اي شكل مي‌گيرد كه از طريق دين و عقايد به آدمي عرضه شده است. سلامت و سعادت هر جامعه در گرو داشتن خانواده‌اي سالم است كه بر مبناي اصول تربيتي صحيح حركت كند. بشر امروزي با وجود انواع پيشرفتها، به علل انحرافات اخلاقي و تربيتي گرفتار بحرانها و نابسامانيهاي فراواني شده كه يكي از دلايل آن عدم نظام تعليم و تربيتي صحيح است. حصول دائمي اين اصول زماني ميسر خواهد شد كه متوليان امر خطير تعليم وتربيت خود را به مباني والاي تربيتي اسلام كه همان تربيت ديني است؛ تجهيز نمايند. اين مقاله بر آنست تا بعد از بيان مفهوم تربيت ديني، به ارتباط ميان اين مفاهيم با آياتي از قرآن بپردازد. روش انجام پژوهش در اين مقاله به شيوه كيفي وتوصيفي بر محور گردآوري اطلاعات، به روش كتابخانه‌اي و تحليل علمي و تطبيق استوار است. يافته‌هاي اين پژوهش بر اين امر استوار است كه روابط اعضاي جامعه با يكديگر چنانچه بر محبت استوار گردد و طبق فرامين الهي باشد در كاهش تنشها و تعارضات اجتماع بشري نقش مؤثري خواهد داشت.