نقش فناوري اطلاعات و ارتباطات در يادگيري

عصر حاضر را بايد تلفيقي از ارتباطات و اطلاعات دانست. عصري كه بشر در آن بيش از گذشته خود را نيازمند به داشتن اطلاعات و برقراري ارتباط براي كسب اطلاعات موردنياز ميباشد. امروزه با در اختيار داشتن فناوري اطلاعاتي و ارتباطي مختلف و پيشرفته، امكان برقراري سريع ارتباط و تبادل سريع اطلاعات بيش از پيش ميسر گرديده است. افراد در هر كجا كه باشند ميتوانند آخرين اطلاعات موردنياز خود را در هر زمينه اي دريافت ميكنند. اما بي شك بيشترين تاثير پديد آمدن فناوريهاي اطلاعاتي و ارتباطي بر محيطهاي آموزشي بوده است. كاربرد فناوري اطلاعات و ارتباطات در آموزش سبب شده استتا محيط آموزشي به سوي مجازي شدن سوق پيدا كند. اين امر سبب مي شود تا ارتباطات ميان افراد به منظور آموزش و گسترش به سوي مجازي شدن سوق پيدا كند. اين امر سبب ميشود تا ارتباطات ميان افراد به منظور آموزش و گسترش دانش به گونه اي فزاينده از طريق رايانه امكان پذير شود. با ظهور و گسترش اينترنت- اين رسانه به عنوان يك مكمل جهت تامين نيازهاي اطلاعاتي و آموزش مورد استفاده قرار گرفت. با توجه به نقشي كه كتابخانه ها بايد در امر آموزش ايفا نمايند بديهي است با دارا بودن امكانات پيشرفته تر- منابع اطلاعاتي بسيار غني تري را نسبت به گذشته فراهم ميكنند و جهت آموزش افراد در اختيار آنها قرار ميدهند. فراهم كردن وب سايتهاي اينترنتي و پايگاههاي اطلاعاتي- كتابخانه ها را به يك محيط مجازي و ديجيتالي جهت تبادل اطلاعات تبديل كرده است كه نقش آموزشي آن بيش از پيش در اين محيط نمايان ميشود. اين مقاله درصدد آن است تا پس از ارائه تعريفي جامع از فناوري اطلاعاتي و ارتباطي، مساله آموزش مجازي و از راه دورو نقش فناوريهاي اطلاعاتي و ارتباطي در اين آموزش را مورد بررسي قرار دهد و با تاكيد بر آموزش سيستمي، انواع آموزش به صورت مجازي را بيان كند. مسلما براي آموزش افراد به صورت مجازي و توسعه دانش آنها، نيازمند منابعي خواهيم بود كه اين منابع جز از طريق كتابخانه ها قابل تامين نيستند. كتابخانه ها ميتوانند با تهيه منابع الكترونيكي و تحويل آنها به اعضاي جامعه اطلاعاتي نقش عمده اي در آموزش و گسترش دانش داشته باشند