تعيين اثربخشي محرك هاي شنيداري و ريتميك-ملوديك (موسيقي) بر رشد مهارت اجتماعي در كودكان پيش دبستاني

پژوهش حاضر به منظور تعيين اثربخشي محرك هاي شنيداري و ريتميك-ملوديك (موسيقي) بر رشد مهارت اجتماعي در كودكان پيش دبستاني انجام شد. اين پژوهش ، مطالعه اي شبه تجربي با روش پيش آزمون – پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه مورد هدف را مطالعه شامل كليه كودكان مقطع پيش دبستاني منطقه گلشهر كرج در سال تحصيلي ۹۵-۹۶ بود. نمونه پژوهش شامل ۳۰ كودك پيش دبستاني بود كه بعد از همساني نمونه ها به وسيله پرسشنامه محقق ساخته و همچنين پرسشنامه نيوشا، به صورت تصادفي ، انتخاب شدند و در دو گروه آزمايش و گواه (۱۵ نفر در گروه آزمايشي و ۱۵ نفر در گروه كنترل) به صورت تصادفي قرار گرفتند و سپس مداخله آزمايشي انجام شد. ابزار گردآوري اطلاعات پرسشنامه مهارت اجتماعي بود. براي تجزيه و تحليل داده ها از روش هاي آماري توصيفي (فراواني، درصد، ميانگين و انحراف معيار) و استنباطي (تحليل واريانس) استفاده شد. نتايج نشان داد كه محرك هاي شنيداري و ريتميك-ملوديك (موسيقي ) درمولفه مهارت اجتماعي (قاطعيت و خويشتن داري) در كودكان پيش دبستاني موثر است (در سطح 01/0 ). بنابرين بر اساس يافته هاي پژوهش مي¬توان نتيجه گرفت كه محرك هاي شنيداري و ريتميك-ملوديك (موسيقي ) مي تواند به عنوان يك روش موثر در ارتقاء مهارت هاي اجتماعي در كودكان پيش دبستاني مورد استفاده قرار گيرد.