بررسي اثربخشي محركهاي شنيداري و ريتميك ملوديك (موسيقي)بر رشد خويشتن داري دركودكان پيش دبستاني

پژوهش حاضر به منظور تعيين اثربخشي محرك هاي شنيداري و ريتميك-ملوديك (موسيقي) بر رشد خويشتن داري در كودكان پيش دبستاني انجام شد. اين پژوهش ، مطالعه اي شبه تجربي با روش پيش آزمون – پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه مورد مطالعه شامل كليه كودكان مقطع پيش دبستاني منطقه گلشهر كرج در سال تحصيلي ۹۵-۹۶ بود. نمونه پژوهش شامل ۳۰ كودك پيش دبستاني بود كه بعد از همساني نمونه ها به وسيله پرسشنامه محقق ساخته و همچنين پرسشنامه نيوشا، به صورت تصادفي ، انتخاب شدند و در دو گروه آزمايش و گواه (۱۵ نفر در گروه آزمايشي و ۱۵ نفر در گروه كنترل) به صورت تصادفي قرار گرفتند و سپس مداخله آزمايشي انجام شد. ابزارگردآوري اطلاعات پرسشنامه مهارت اجتماعي بود. براي تجزيه و تحليل داده از روش¬هاي آماري توصيفي (فراواني، درصد، ميانگين و انحراف معيار) و استنباطي (تحليل واريانس) استفاده شد. نتايج نشان داد كه محرك هاي شنيداري و ريتميك-ملوديك (موسيقي ) بر درك خويشتن داري موثرمي باشد. بنابراين بر اساس يافته¬هاي پژوهش مي¬توان نتيجه گرفت كه محرك هاي شنيداري و ريتميك-ملوديك (موسيقي ) مي¬تواند به عنوان يك روش موثر در ارتقاء خويشتن داري در كودكان پيش دبستاني مورد استفاده قرار گيرد.