بررسي بازتاب باورهاي كهن در مقامات حريري و تحليل آن ها در اساطير ايراني

از روزگار باستان و اعصار كهن، مردمان جوامع نسبت به امور مختلف طبيعت عقايد گوناگون داشتند كه بسياري از اين عقايد ريشه در پديده اي داشته است كه گاه به طور اتفاقي رخ داده بود مثلا ممكن بود كه در زمان جدايي دو نفر از يكديگر به طور كاملا اتفاقي كلاغي به صدا درآمده باشد و همين امر در ذهن فردي تداعي گر اين تصور باشد كه : قارقار كلاغ بوده است كه باعث جدايي آن دو نفر گشته و بدين ترتيب هرگاه كه كلاغي به صدا درآيد، حتما باعث جدايي خواهد شد. طبعا ادبا و نويسندگان نيز – كه بخشي از جامعه ي هر ملت را تشكيل مي دهند – از جمله افرادي هستند كه عقايد موجود در جامعه در آثارشان بازتاب پيدا خواهد كرد و به همين دليل است كه پيوسته محققان اديان و اساطير به آثاركهن ادبي هر قوم و كشوري به عنوان منبعي مهم و دست اول براي دستيابي به عقايد و باورها و مذاهب باستاني آن قوم مي نگرند. چرا كه قطعا اين باورها در آثار ادبي نيز بازتاب پيدا مي كند مانند: ايلياد و اديسه ي هومر و شاهنامه ي فردوسي. لذا در اين پژوهش به بررسي باور هاي كهن در مقامات حريري پرداختيم و سپس به تحليل آن ها در اساطير ايراني روي آورديم و اين نتيجه به دست آمد كه برخي از اساطير مقدس در نزد ايرانيان باستان، مورد نفرت اعراب بوده اند و برخي از آن ها نيز با اساطير ايراني داراي اشتراك هستند.