كاركرد سياسي شبكه‌هاي مجازي در ايران بر اساس نظريه ساختار حوزه عمومي يورگن هابرماس

در اين مقاله با تكيه برنظريه «ساختار حوزه عمومي» يورگن هابرماس از رهيافت نهادگرايي و با تكيه بر روش تحقيق كتابخانه‌اي درصدد پاسخ به اين سؤال مهم برآمديم كه؛ آيا تكنولوژي مدرن ارتباطي و اطلاعاتي در ايران توانسته در جهت صورتبندي حوزه عمومي تأثيرگذار بر ساختار سياسي جامعه ايفاي نقش نمايد؟ بررسي محتواي برخي از مهم‌ترين سايت‌ها و شبكه‌هاي مجازي فعال و تأثيرات آن در تحولات سياسي ايران طي سنوات اخير حاكي است در حوزه‌هاي مختلفي همچون؛ انتخابات سياسي، زنان، فرهنگيان، كارگران، مسائل مربوط به اقوام و مذاهب، موضوع هسته‌اي، محيط زيست، موضوعات مختلف فرهنگي و سياسي و ... «حوزه عمومي» شكل گرفته و بر تصميم‌گيري‌هاي سياسي حاكميتي در مواجه با اين مسائل تأثيرگذار بوده است. از جمله عواملي كه در تحقق اين موضوع در سپهر سياسي ايران شناسايي گرديده عبارتند از: وجود برخي آسيب‌هاي ساختاري موجود در حوزه سياسي و فرهنگي كشور - ناكارآمدي احزاب سياسي و ضعف جامعه مدني - افزايش خودآگاهي و مشاركت‌جويي سياسي و اجتماعي جمعيت جوان، تحصيلكرده و شهري و همچنين وجود برخي ملاحظات و موانعي كه بر عملكرد رسانه ملي در اقناع عمومي مترتب است كه مديريت اين پديده در راستاي منافع ملي كشور مستلزم بازنگري در برخي سياست‌هاي فرهنگي، آموزشي، توجيهي و سياسي است.