بررسي مطالعات پرخاشگري و ورزش در زندان

aggression and sports in Iraninan prison: an over review

هدف پژوهش حاضر بررسي پژوهشهاي انجام شده در رابطه ي با پرخاشگري و ورزش در زندان است. زندان يكي از محيطهايي است كه احتمال بروز رفتار پرخاشگرانه در آن زياد است. پژوهشهايي هستند كه نشان ميدهند ورزش ميتواند در پيشگيري و كنترل پرخاشگري موثر باشد از سوي ديگر پژوهشهاي نيز وجود دارند كه نشان ميدهد ورزش ميتواند پرخاشگري را زياد كند. با اين دو نگاه متناقض پژوهشها در زمينهي تاثير ورزش بر پرخاشگري پژوهشگر درصدد آن است كه دريابد در پژوهشهاي صورت گرفته ورزش در فضاي زندان چگونه تاثير خواهد داشت. جامعه آماري اين تحقيق تمامي پايان نامه هاي كارشناسي ارشد و رسالههاي دكتري همچنين تمامي مقالات مجلات علمي پژوهشي، علمي ترويجي و مقالات همايشهاي داخل كشور و خارج از كشور بوده است. بازهي زماني انتخاب شده براي جستجوي اين پژوهشها بين سالهاي 1375 تا 1396 و حوزه موضوعي آن پرخاشگري و ورزش زندان بوده است. در اين تحقيق سعي بر اين بود تا به روش كتابخواني و با مطالعهي ساير پژوهشهاي انجام شده در زمينهي مشاركت ورزشي در زندان نقش ورزش زندان در پژوهشها بپردازد. يافتهها نشان ميدهد پرخاشگري افراد غير ورزشكار نسبت به افراد ورزشكار به طور معناداري بيشتر است. محقق در مورد ورزش كاركنان پژوهشي مشاهده نكرد و در رابطه با پرخاشگري آنان تنها محدود به يك پژوهش دربارهي سربازان وظيفه است. پيشنهاد ميشود مديران و مسئولين زندان ورزشهاي تفريحي و همگاني را در برنامههاي زندان قرار دهند.